 |
|
|  Πέμπτη 17/5
Δέκα παιδιά κρατούνταν και βασανίζονταν από τους γονείς τους στις ΗΠΑ
AFP
Δέκα παιδιά της ίδιας οικογένειας εντοπίστηκαν να ζουν σε άθλιες συνθήκες σε ένα σπίτι στην Καλιφόρνια, όπου οι γονείς τους τα κακοποιούσαν σωματικά και ψυχολογικά, όπως ανακοίνωσαν χθες Τετάρτη οι αρχές.
Η Ίνα Ρότζερς, 30 ετών, και ο σύζυγός της Τζόναθαν Άλεν, 29 ετών, συνελήφθησαν στις 31 Μαρτίου στο σπίτι του στο Φέρφιλντ, βόρεια του Σαν Φρανσίσκο, αφού η αστυνομία απάντησε σε μία κλήση για ένα εξαφανισμένο παιδί.
Όταν μπήκαν στο σπίτι οι αστυνομικοί βρήκαν τα παιδιά –ηλικίας από τεσσάρων μηνών έως 12 ετών-- κουλουριασμένα το ένα δίπλα στο άλλο στο πάτωμα του σαλονιού. Το σπίτι ήταν σε άθλια κατάσταση με σκουπίδια, σαπισμένα τρόφιμα και περιττώματα ανθρώπων και ζώων σκορπισμένα παντού.
Το γραφείο του σερίφη της κομητείας Σολάνο ανακοίνωσε ότι τα παιδιά έφεραν τραύματα από τρυπήματα, εγκαύματα, εκχυμώσεις και τραύματα που φαίνεται να προήλθαν από αεροβόλο. Η Σάρον Χένρι, αναπληρώτρια γενική εισαγγελέας της περιοχής, δήλωσε ότι τα παιδιά βασανίζονταν για «σαδιστικούς λόγους».
Τα παιδιά έχουν μεταφερθεί σε ασφαλές μέρος και «στη διάρκεια της έρευνας περιέγραψαν με λεπτομέρειες τις κακοποιήσεις που υφίσταντο», ανέφεραν οι αρχές της Καλιφόρνια. Οκτώ από τα παιδιά μάλιστα εξήγησαν ότι οι κακοποιήσεις ξεκίνησαν πριν πολλά χρόνια.
Η γιαγιά των παιδιών από την πλευρά της μητέρας τους, η Ουάντα Ρότζερς, δήλωσε σε τοπικό τηλεοπτικό δίκτυο ότι υποπτευόταν ότι τα παιδιά κακοποιούνταν, ενώ χαρακτήρισε τον Άλεν «τέρας». «Έπαιρνε το μωρό και το χαστούκιζε και του έβαζε κολλητική ταινία στο στόμα για μην κλαίει», εξήγησε μιλώντας στο KNTV.
Η Ίνα Ρότζερς δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι υπηρεσίες της πρόνοιας είχαν ανακρίνει τα παιδιά πριν τρία χρόνια όταν η μητέρα της «είχε αναφέρει κάτι» που ώθησε την υπηρεσία να επισκεφθεί το σπίτι, όμως η έρευνα δεν κατέληξε πουθενά.
Η υπόθεση θυμίζει αυτή της οικογένειας της Λουίζ και του Ντέιβιντ Τέρπιν, που αποκαλύφθηκε νωρίτερα φέτος, οι οποίοι κρατούσαν έγκλειστα και βασάνιζαν τα 13 παιδιά τους.
Όπως και οι Τέρπιν, η Ρότζερς και ο Άλεν είχαν δηλώσει ότι τα παιδιά τους λαμβάνουν κατ’ οίκον διδασκαλία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
