Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 21/5

Το Άγιο Όρος επισκέφθηκε ο ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης Θόδωρος Γιουρτσίχιν- «Μόνο ο Θεός ξέρει αν πετάξω για έκτη φορά στο Διάστημα!» είπε σε μοναχούς



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Σοφία Προκοπίδου

Στο Άγιο Όρος βρέθηκε ο ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης, Θεόδωρος Γιουρτσίχιν, ο οποίος έχει επισκεφθεί πολλές φορές στο παρελθόν την ιερή πολιτεία και ήταν και η τρίτη φορά που πέρασε την πύλη της Μονής Βατοπαιδίου. Εκεί, μάλιστα, απαντώντας στην ερώτηση του πατέρα Τιμόθεου, αν πρόκειται να πετάξει για έκτη φορά στο Διάστημα, απάντησε αφοπλιστικά: «Μόνο ο Θεός ξέρει!». «Ο Θεόδωρος είναι επιστήμονας, αλλά πιστεύει στον Θεό» εξηγεί ο 34χρονος ανιψιός τού κοσμοναύτη, Χριστόφορος Αϊβαζίδης, ο οποίος συνόδευσε τον θείο του σε αυτό το προσκύνημα στο Άγιο Όρος. «Ο θείος, κάθε φορά που έρχεται στην Ελλάδα, προσκυνάει στην εικόνα της Παναγίας Σουμελά στη Μονή, στο Βέρμιο» λέει ο κ. Αϊβαζίδης, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να καταδείξει τη βαθιά πίστη τού ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτη, κάτι που επιβεβαιώνει και η 83χρονη μητέρα του, Μικρούλα Γραμματικοπούλου, η οποία κατοικεί στη Σίνδο. Ο πατέρας Τιμόθεος ξενάγησε τον Θεόδωρο Γιουρτσίχιν στο Μουσείο της Μονής Βατοπαιδίου και του έδειξε φωτογραφίες από άλλους Ρώσους κοσμοναύτες που έχουν επισκεφθεί τη Μονή, με τον ίδιο να τους αναγνωρίζει λέγοντας: «Ναι, τους ξέρω, είναι συνάδελφοι». Το προσκύνημα του Θεοδώρου Γιορτσίχιν στη Μονή Βατοπαιδίου ολοκληρώθηκε με ένα λιτό αλλά γευστικό αγιορείτικο γεύμα. «Του αρέσει πολύ το κόκκινο κρασί. Το ήπιε και με πλατύ χαμόγελο είπε: "Το καλό κρασί το κρατάμε για το τέλος!"», σημειώνει ο ανιψιός του. Ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν Γραμματικόπουλος είναι ο πρώτος ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης. Ιδιαίτερη πατρίδα του υπερήφανου για τις ποντιακές ρίζες του κοσμοναύτη είναι η πόλη Βατούμ, στη Μαύρη Θάλασσα. Η οικογένειά του ήρθε στην Ελλάδα τη δεκαετία του '90 και σήμερα οι γονείς και τα αδέλφια του κατοικούν στη Σίνδο. Έχει στο ενεργητικό του πέντε ταξίδια και συνολικά 537 ημέρες παραμονής στο διάστημα και έχει «περπατήσει» 52 ώρες στο κενό. Κατέχει την έκτη θέση μεταξύ όλων των κοσμοναυτών στον κόσμο και αποτελεί μία διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα. Στην Ελλάδα, ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν ήρθε με αφορμή την τιμητική εκδήλωση «Πόντος Παντού», αφιερωμένη στην προσωπικότητα του, που διοργάνωσε ο αναπληρωτής τομεάρχης Εξωτερικών (αρμόδιος για θέματα απόδημου ελληνισμού) της Νέας Δημοκρατίας, Σάββας Αναστασιάδης, στη Θεσσαλονίκη.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία