 |
|
|  Τρίτη 22/5
Ένας ομοφυλόφιλος Χιλιανός υποστηρίζει ότι ο πάπας του είπε ότι "ο Θεός τον έκανε έτσι και τον αγαπάει όπως είναι"
Reuters,El Pais
Ένας Χιλιανός που είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από ιερέα όταν ήταν παιδί, υποστηρίζει ότι ο πάπας Φραγκίσκος του είπε, σε μια ιδιωτική συνομιλία που είχαν, ότι ο Θεός τον έκανε ομοφυλόφιλο και "τον αγαπάει όπως είναι", σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα El Pais.
Το Βατικανό δεν έχει σχολιάσει το δημοσίευμα. Αν επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για μια μια εντυπωσιακή μεταστροφή, μια δήλωση ανεκτικότητας απέναντι στην ομοφυλοφιλία που η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία μέχρι τώρα καταδίκαζε ως "ηθική διαταραχή".
Σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε την Κυριακή, ο Χουάν Κάρλος Κρους είπε στην εφημερίδα ότι ο πάπας Φραγκίσκος του τόνισε, στη συνάντησή τους νωρίτερα αυτόν τον μήνα: "Το γεγονός ότι είσαι ομοφυλόφιλος δεν έχει σημασία".
"Ο Θεός σε έκανε έτσι και σε αγαπάει έτσι και δεν έχει σημασία για μένα. Ο πάπας σε αγαπάει όπως είσαι, πρέπει να είσαι χαρούμενος για αυτό που είσαι", φέρεται να πρόσθεσε ο ποντίφικας.
Ο Κρους ήταν ο ένας από τους τρεις Χιλιανούς που προσκλήθηκαν από τον πάπα στο Βατικανό, μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου σεξουαλικής κακοποίησης από ιερείς στη Χιλή και την προσπάθεια των ανωτέρων τους στη χώρα αυτή να το αποκρύψουν. Μετά τη συνάντηση που είχαν με τον Φραγκίσκο την περασμένη εβδομάδα, όλοι οι επίσκοποι της Χιλής προσφέρθηκαν να παραιτηθούν από το αξίωμά τους.
Από το 2013, όταν εξελέγη πάπας, ο Φραγκίσκος έχει αλλάξει εντυπωσιακά τη γλώσσα που χρησιμοποιεί η Εκκλησία για την ομοφυλοφιλία, η οποία κάποτε ήταν θέμα ταμπού. "Αν ένας άνθρωπος είναι ομοφυλόφιλος και αναζητά τον Θεό και έχει καλή θέληση, ποιος είμαι εγώ για να τον κρίνω;" είχε δηλώσει στο πρώτο ταξίδι του στο εξωτερικό, την ίδια χρονιά.
"Όταν ένας άνθρωπος στέκεται ενώπιον του Ιησού, ο Ιησούς σίγουρα δεν θα του πει: Φύγε, επειδή είσαι ομοφυλόφιλος", είπε σε μια άλλη περίσταση, το 2016.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
