 |
|
|  Τρίτη 22/5
Ξένοι δημοσιογράφοι αναχώρησαν για τη Βόρεια Κορέα, κάτι που αποτελεί ένδειξη ότι το κλείσιμο του πεδίου δοκιμών πυρηνικών όπλων Πούνγκε-ρι πράγματι θα γίνει
Reuters
Μια ομάδα περίπου είκοσι δημοσιογράφων που εργάζονται σε δυτικά και κινεζικά μέσα ενημέρωσης αναχώρησε σήμερα για τη Βόρεια Κορέα, προκειμένου να καλύψει το κλείσιμο του πεδίου πυρηνικών δοκιμών της χώρας, κάτι που αποτελεί ένδειξη ότι η υπόσχεση της βορειοκορεατικής ηγεσίας ότι θα τερματίσει τη λειτουργία του θα υλοποιηθεί.
Η Πιονγκγιάνγκ προσκάλεσε επιλεγμένα διεθνή ΜΜΕ να παρακολουθήσουν το κλείσιμο του πεδίου δοκιμών Πούνγκε-ρι μέσα στο χρονικό διάστημα από την 23η ως την 25η Μαΐου, πάντως όχι τεχνικούς ειδικούς, μολονότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ αξιώνει να υπάρξει «μόνιμο και αμετάκλητο κλείσιμο» του, το οποίο «θα μπορέσει να επιθεωρηθεί και να επαληθευτεί πλήρως».
Η προσφορά της Βόρειας Κορέας να κλείσει το πεδίο δοκιμών θεωρήθηκε μια παραχώρηση-κλειδί από μέρους της κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών και της διαδικασίας αποκλιμάκωσης της έντασης με τους εχθρούς της για σειρά ετών, τη Νότια Κορέα και τις ΗΠΑ.
Όμως η διαδικασία αυτή αντιμετωπίζει πλέον σοβαρά εμπόδια, καθώς η Πιονγκγιάνγκ απείλησε να ακυρώσει τη σύνοδο κορυφής του Κιμ Γιονγκ Ουν και του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στη Σιγκαπούρη, που προγραμματίζεται να διεξαχθεί τη 12η Ιουνίου.
Δημοσιογράφοι του πρακτορείου ειδήσεων Associated Press, των τηλεοπτικών δικτύων CNN,CBS και Russia Today, αλλά και κινεζικών κρατικών μέσων ενημέρωσης ήταν ανάμεσα στους επιβάτες που περίμεναν να κάνουν τσεκ-ιν στο διεθνές αεροδρόμιο του Πεκίνου στις 09:00 (04:00 ώρα Ελλάδας) στην πτήση της Air Koryo, που αναχώρησε στις 09:48, σύμφωνα με τον ιστότοπο του αεροδρομίου.
Πολλά άλλα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς, επιδίωξαν επίσης να καλύψουν το κλείσιμο του πεδίου δοκιμών με απεσταλμένους τους, αλλά δεν τους δόθηκαν προσκλήσεις ή διαπιστεύσεις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
