 |
|
|  Πέμπτη 31/5
Fake news η «δολοφονία» του Ρώσου δημοσιογράφου Αρκάντι Μπαμπτσένκο στην Ουκρανία-Εμφανίσθηκε ολοζώντανος και ...έκανε δηλώσεις
AFP-Reuters
Η θλίψη για τη... δολοφονία του διακεκριμένου ρώσου δημοσιογράφου Αρκάντιι Μπάμπτσενκο διήρκεσε μια μέρα. Πολλές νεκρολογίες δημοσιεύτηκαν και για τα μεγαλύτερα ΜΜΕ στον κόσμο ήταν πρώτη είδηση.
Όλα αυτά ως χθες το βράδυ που ο Μπαμπτσένκο εμφανίστηκε ολοζώντανος σε συνέντευξη Τύπου και ζήτησε συγγνώμη για την «κόλαση» που έζησε. Ευχαρίστησε μάλιστα στην ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών SBU για το γεγονός ότι είναι ζωντανός.
Κατά τους ισχυρισμούς του, εμφανίστηκε ότι είναι δήθεν νεκρός για να αποτρέψει μια προγραμματισμένη... δολοφονία του. Ο επικεφαλής της SBU, Βασίλ Γκίτσακ δήλωσε στη συνέντευξη τύπου ότι συνελήφθη ένας Ουκρανός που είχε προσληφθεί από τη ρωσική μυστική υπηρεσία για να δολοφονήσει τον Μπαμπτσένκο .
«Οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο πρέπει τώρα να τρίβουν τα μάτια τους και να ρωτούν τι συνέβη πραγματικά» γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Welt. Μέχρι στιγμής, δεν έχει εξηγηθεί με πολύ πειστικό τρόπο γιατί ήταν απολύτως απαραίτητο να ανακοινωθεί η δολοφονία ως μια κακή κινηματογραφική ταινία.
Ο ίδιος ο Μπαμπτσένκο δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου ότι πριν από ένα μήνα έμαθε από την ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών ότι κάποιοι σχεδίαζαν να τον δολοφονήσουν. Ο υποτιθέμενος δράστης είχε στην κατοχή του διαβατήριο του Μπαμπτσένκο με μια παλιά φωτογραφία όταν ο Ρώσος δημοσιογραφος πήρε το διαβατήριό του στη Ρωσία σε ηλικία 25 ετών. Αυτό ελήφθη ως «απόδειξη» ότι οι πληροφορίες του ενδέχεται να προέρχονταν από τις ρωσικές αρχές ή ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών. «Συμφώνησα να συμμετάσχω σε αυτή την ειδική επιχείρηση», δήλωσε ο Μπαμτστσένκο.
Από τους πλέον γνωστούς πολεμικούς ανταποκριτές, ο Μπαμπτσένκο είχε φύγει από τη Ρωσία, εκφράζοντας φόβους για τη ζωή του, έπειτα από την κριτική του στη ρωσική πολιτική στην Ουκρανία και τη Συρία.
Είχε αποδοκιμαστεί από φιλοκυβερνητικούς πολιτικούς στη Ρωσία για σχόλια που είχε κάνει σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τους ρωσικούς βομβαρδισμούς στη Συρία και για τη δήλωσή του ότι η Ρωσία είναι ένας επιτιθέμενος ενάντια στην Ουκρανία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
