 |
|
|  Πέμπτη 31/5
Ιάπωνες αλιείς έπιασαν και σκότωσαν 333 φάλαινες μινκ, εκ των οποίων οι 122 ήταν έγκυες!!
AFP
Ιάπωνες αλιείς σκότωσαν 122 έγκυες φάλαινες μινκ στη διάρκεια της ιδιαίτερα αμφιλεγόμενης ετήσιας εκστρατείας τους στην Ανταρκτική, την οποία υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των ζώων καταγγέλλουν ως «μακάβρια και ανώφελη».
Στη διάρκεια της επιχείρησης αυτής, που ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2017 και ολοκληρώθηκε στα τέλη Μαρτίου, οι Ιάπωνες αλιείς έπιασαν συνολικά 333 φάλαινες μινκ, εκ των οποίων 122 ήταν έγκυες και 114 ήταν πολύ μικρές, σύμφωνα με έκθεση που υποβλήθηκε στη Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας (IWC) τον προηγούμενο μήνα.
Η οργάνωση προστασίας των ζώων Humane Society International χαρακτήρισε «σοκαριστικούς» τους αριθμούς αυτούς, θεωρώντας ότι αποτελούν «θλιβερή μαρτυρία της σκληρότητας της ιαπωνικής φαλαινοθηρίας».
«Είναι μια ακόμη απόδειξη της πραγματικά μακάβριας και ανώφελης φύσης της φαλαινοθηρίας, την ώρα που έχει αποκαλυφθεί ότι μη φονικές έρευνες είναι επαρκείς για επιστημονικούς σκοπούς», σχολίασε η Αλέξια Γουέλμπιλοβ στέλεχος της οργάνωσης.
Η Ιαπωνία έχει υπογράψει την απαγόρευση της IWC για τη φαλαινοθηρία, όμως ισχυρίζεται ότι τη συνεχίζει για επιστημονικές σκοπούς κοντά στις ακτές της στον Ειρηνικό Ωκεανό και στην Ανταρκτική, αν και μεγάλο μέρος του κρέατος των φαλαινών τελικά καταλήγει στην αγορά.
Νορβηγία και Ισλανδία είναι οι μόνες χώρες που ασκούν ανοικτά τη φαλαινοθηρία για εμπορικούς σκοπούς. Το Τόκιο από την πλευρά του προσπαθεί να αποδείξει ότι ο πληθυσμός των φαλαινών είναι αρκετά μεγάλος για να μπορεί να αντέξει την επανάληψη της φαλαινοθηρίας για εμπορικούς σκοπούς.
Η Ιαπωνική Υπηρεσία Αλιείας υπερασπίστηκε ξανά σήμερα τη θέση της χώρας, υπογραμμίζοντας ότι οι αλιείς δεν είχαν στόχο συγκεκριμένα τις έγκυες φάλαινες. «Πιάνουμε φάλαινες με εντελώς τυχαίο τρόπο», τόνισε ο Γιούκι Μορίτα, υπεύθυνος φαλαινοθηρίας στην υπηρεσία.
«Η επιστημονική επιτροπή της IWC επιβεβαιώνει ότι ο αριθμός των φαλαινών που κυνηγάμε είναι αυτός που είναι απαραίτητος για τη διεξαγωγή ερευνών και δεν φτάνει σε επίπεδα που ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο» τη διατήρηση του πληθυσμού των φαλαινών, πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
