 |
|
|  Τετάρτη 6/6
Οι τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Τραμπ είναι σαν τα λουκάνικα: Καλύτερα μην ξέρεις τι έχουν μέσα, δηλώνει ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν
Reuters
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι οι τηλεφωνικές του συνομιλίες με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και με άλλους παγκόσμιους ηγέτες είναι απλώς σαν τα λουκάνικα: καλύτερα μην εξηγήσεις τι έχουν μέσα.
Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο Μακρόν ρωτήθηκε για ένα ρεπορτάζ του CNN τη Δευτέρα που ανέφερε ότι μια τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του Γάλλου ηγέτη και του Τραμπ την προηγούμενη εβδομάδα ήταν «φρικτή».
Δανειζόμενος μια διάσημη φράση του Όττο φον Μπίσμαρκ, ενός από τους σημαντικούς πολιτικούς της Πρωσίας του 19ου αιώνα, ο Μακρόν συνόψισε την πολιτική του να αποφεύγει να κάνει ανεπίσημα σχόλια για τις συνομιλίες του με άλλους παγκόσμιους ηγέτες.
«Όπως συνήθιζε να λέει ο Μπίσμαρκ, αν εξηγήσουμε στον κόσμο πως φτιάχνονται τα λουκάνικα, είναι απίθανο να συνεχίσουν να τα τρώνε», είπε ο Μακρόν στους δημοσιογράφους.
«Οπότε μου αρέσει όταν οι άνθρωποι βλέπουν το ολοκληρωμένο γεύμα, αλλά δεν είμαι πεπεισμένος ότι οι περιγραφές για τη συνταγή βοηθούν την παράδοση του γεύματος ή την κατανάλωσή του», πρόσθεσε.
Η ανακοίνωση της γαλλικής προεδρίας για την τηλεφωνική επικοινωνία Μακρόν–Τραμπ την προηγούμενη εβδομάδα ανέφερε ότι ο 40χρονος πρόεδρος τόνισε στον Αμερικανό ομόλογό του ότι η απόφασή του να επιβάλει δασμούς στις εξαγωγές των συμμάχων των ΗΠΑ είναι και «παράνομη» και «λανθασμένη».
Η πιο σύντομη ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για την ίδια τηλεφωνική συνομιλία υπογράμμιζε ότι αυτή εστίασε σε θέματα εμπορίου και μετανάστευσης, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες.
«Ο Μακρόν πίστευε ότι θα μπορούσε να πει την άποψή του, με βάση τη σχέση. Αλλά ο Τραμπ δεν μπορεί να διαχειριστεί να του ασκείται κριτική με αυτόν τον τρόπο», τόνισε στο CNN μια πηγή χωρίς να κατονομάζεται. «Απλά άσχημο. Ήταν φρικτό».
Ο Μακρόν, αντίθετος με τα ανεπίσημα σχόλια που έκανε συχνά ο προκάτοχός του Φρανσουά Ολάντ σε δημοσιογράφους, έχει κρατήσει αποστάσεις από τον Τύπο έπειτα από την εκλογή του πέρσι και έχει απαγορεύσει από βοηθητικά του στελέχη να δίνουν παρασκηνιακές αναφορές για την προεδρία του.
«Μπορεί να πάτε και να ρωτήσετε τον κόσμο που κάνει σχόλια, αλλά εδώ στο Παρίσι δεν σχολιάζουμε πως πήγε, πόσο καυτά, κρύα, ζεστά ή φρικτά είναι τα πράγματα. Απλά προχωρούμε και ενεργούμε», σημείωσε ο Μακρόν.
Πρόσθεσε ότι θα έχει μια «χρήσιμη» και «ειλικρινή» συζήτηση με τον Τραμπ στην επόμενη G7 στον Καναδά στις 7-8 Ιουνίου και στα θέματα που συμφωνούν και σε εκείνα που διαφωνούν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
