 |
|
|  Τετάρτη 13/6
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΕΦΤΑ!
82 εκατ.δολάρια έβγαλαν σε 1 χρόνο η Ιβάνκα Τραμπ (κόρη τού Προέδρου τών ΗΠΑ) και ο σύζυγος της Τζάρεντ Κούσνερ
<
iefimerida.gr
Οι Ιβάνκα Τραμπ και ο Τζάρεντ Κούσνερ έβγαλαν 82 εκατομμύρια δολάρια κατά το πρώτο έτος τους ως απλήρωτοι ανώτεροι σύμβουλοι του Αμερικανού προέδρου, όπως αναφέρουν τα αμερικανικά ΜΜΕ.
Η κόρη και ο γαμπρός του προέδρου Τραμπ συνέχισαν να επενδύουν σε μεγάλο βαθμό και να εμπορεύονται ακίνητα.
Η Ιβάνκα κέρδισε 3,9 εκατομμύρια δολάρια από το μερίδιό της στο Trump International Hotel και περισσότερα από 5 εκατομμύρια δολάρια από το προσωπικό της brand. Φυσικά, τα κέρδη αυτά έχουν προκαλέσει ηθικές ανησυχίες σχετικά με συγκρούσεις συμφερόντων.
Τα νούμερα δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον Λευκό Οίκο , την ώρα που ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν μακριά για το πολυαναμενόμενο ταξίδι του με τον ηγέτη της βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν.
Τόσο η Ιβάνκα Τραμπ όσο και ο Τζάρεντ Κούσνερ αποχώρησαν από τις θέσεις τους σε διάφορες εταιρείες για να συμμετάσχουν στην ομάδα του προέδρου και ο Κούσνερ, κατασκευαστής ακινήτων, εκποίησε κάποιες εμπορικές εκμεταλλεύσεις.
Ωστόσο, και οι δύο διατηρούσαν σημαντικά μερίδια στις εταιρείες – ο Κούσνερ σε ακίνητη περιουσία και η Ιβάνκα στην επώνυμη σειρά ενδυμάτων και αξεσουάρ της.
Η Τραμπ δήλωσε επίσης κέρδη 2 εκατομμυρίων δολαρίων από τον Trump Organisation και μια προκαταβολή 289.000 δολαρίων για το βιβλίο της Women Who Work. Ο Κούσνερ ανέφερε πάνω από 5 εκατομμύρια δολάρια σε εισόδημα από συγκρότημα διαμερισμάτων στο Νιού Τζέρσεϊ.
Το εισόδημα του Κούσνερ για το 2017 ανερχόταν κάπου μεταξύ 179 εκατομμυρίων δολαρίων και 735 εκατομμυρίων δολαρίων ενώ της Ιβάνκα ανερχόταν κάπου ανάμεσα σε 55,3 και 75,6 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με μια ανάλυση της Washington Post.
Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί το ακριβές εισόδημα του ζευγαριού πέρυσι, επειδή τα οικονομικά στοιχεία περιγράφουν περιουσιακά στοιχεία, εισόδημα και παθητικό σε ευρεία κλίμακα μόνο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
