 |
|
|  Τετάρτη 25/7
Άλλοι οκτώ νεκροί σε βίαια επεισόδια, στη Νικαράγουα
AFP,Reuters,dpa
Ακόμη οκτώ άνθρωποι σκοτώθηκαν εν μέσω των συνεχιζόμενων ταραχών στη Νικαράγουα, ανέφεραν μη κυβερνητικές οργανώσεις, πανεπιστημιακοί και πηγές προσκείμενες στις αρχές.
Τέσσερις άνθρωποι σκοτώθηκαν σε επίθεση παραστρατιωτικών στην πόλη Χινοτέγα (βόρεια) την Τρίτη, ανέφερε η Βίλμα Νούνιες της ΜΚΟ Νικαραγουανό Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CENIDH).
Ανάμεσα στα θύματα ήταν ένα παιδί, είπε η Νούνιες στο ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο 100% Noticias, προσθέτοντας ότι άλλοι 25 άνθρωποι τραυματίστηκαν.
Πηγές προσκείμενες στη νικαραγουανή αστυνομία ανέφεραν ότι τρεις πολίτες σκοτώθηκαν και πέντε αστυνομικοί τραυματίστηκαν όταν «ομάδες τρομοκρατών» ήγειραν οδοφράγματα στη συνοικία Σαντίνο της πόλης.
Η αντιπρόεδρος Ροσάριο Μουρίγιο, η σύζυγος του προέδρου Ντανιέλ Ορτέγα, γνωστοποίησε ότι τρία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος των Σαντινίστας σκοτώθηκαν στην αγροτική περιοχή Γουασλάλα, στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας.
Η Νούνιες της CENIDH κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι έχει εξαπολύσει «βάρβαρη καταστολή» εναντίον των διαδηλωτών και των αντιπάλων της. «Η καταστολή έχει σκληρύνει (...) Αποδεκατίζουν όλες τις πόλεις», είπε.
Μια βραζιλιάνα φοιτήτρια ιατρικής σκοτώθηκε από φερόμενους ως παραστρατιωτικούς που άνοιξαν πυρ εναντίον του αυτοκινήτου της στη Μανάγκουα αργά το βράδυ της Δευτέρας, δήλωσε ο Ερνέστο Μεδίνα, αντιπρύτανης του Αμερικανικού Πανεπιστημίου (UAM) στην πρωτεύουσα της Νικαράγουας.
Η 32χρονη φοιτήτρια δεν είχε συμμετάσχει σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, αλλά είχε προσφέρει φροντίδες σε ανθρώπους που τραυματίστηκαν στα βίαια επεισόδια, ανέφερε ο Μεδίνα.
«Το κορίτσι αυτό δολοφονήθηκε ατιμωρητί για πλάκα, για το τίποτα», είπε ο Μεδίνα στο Γερμανικό Πρακτορείο.
Η αστυνομία αντιθέτως ανέφερε ότι η βραζιλιάνα φοιτήτρια σκοτώθηκε από ιδιωτικό φρουρό υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας εξέφρασε συλλυπητήρια στην οικογένεια της φοιτήτριας και καταδίκασε την «καταστολή που βαθαίνει» στη Νικαράγουα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
