 |
|
|  Πέμπτη 2/8
Ελληνοκύπριος ζητά από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης δήμευση περιουσιακών στοιχείων της Τουρκίας στην Ευρώπη
ΛΕΥΚΩΣΙΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/΄Αρης Βικέτος
Ο Ελληνοκύπριος καθηγητής, Ανδρέας Ορφανίδης, κάτοχος ακίνητης περιουσίας στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, ζητά από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης τη δήμευση περιουσιακών στοιχείων της Τουρκίας στη Γαλλία ή σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα για καταβολή των αποζημιώσεων, που επιδίκασε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ).
Ο καθηγητής Ανδρέας Ορφανίδης, αν και δικαιώθηκε το 2009 για την παραβίαση του δικαιώματός του για πρόσβαση στην περιουσία του, στα κατεχόμενα, δεν έχει λάβει ακόμη την επιδικασθείσα, το 2010, αποζημίωση από την 'Αγκυρα, ενώ αναμένει και την άμεση, όπως λέει, αποκατάσταση της περιουσίας του.
Σύμφωνα με το ΚΥΠΕ, με πρόσφατη επιστολή του προς την Επιτροπή Υπουργών ο κ. Ορφανίδης ζητά να παρθούν «ισχυρά και αποτελεσματικά» μέτρα, αν η Τουρκία δεν καταβάλει τα ποσά, πλέον τόκους, που οφείλει μέχρι την επόμενη συνεδρίαση του σώματος, μεταξύ 18 και 20 Σεπτεμβρίου, 2018.
«Με σεβασμό προτείνω όπως η Επιτροπή Υπουργών, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της για επίβλεψη της υλοποίησης των αποφάσεων του ΕΔΑΔ, λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα για δήμευση περιουσιακών στοιχείων της Εναγόμενης Κυβέρνησης σε μια ευρωπαϊκή χώρα (για παράδειγμα στη Γαλλία, όπου τόσο το ΕΔΑΔ, όσο και το Συμβούλιο της Ευρώπης έχουν την έδρα τους) για την πληρωμή του πιο πάνω ποσού της αποζημίωσης και του τόκου» αναφέρει.
Ζητά παράλληλα την άμεση εκτέλεση της απόφασης του Δικαστηρίου και των ατομικών μέτρων, περιλαμβανομένης της άμεσης αποκατάστασης του σπιτιού και της περιουσίας του.
Όσον αφορά τα ατομικά μέτρα, ο κ. Ορφανίδης λέει ότι σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ εκτελούνται πλήρως και άνευ όρων από την εναγόμενη Κυβέρνηση, υπό την επίβλεψη της Επιτροπής Υπουργών, χωρίς προηγούμενη παρέμβαση από άλλο μέρος ή Σώμα, όπως είναι η «επιτροπή ακίνητης περιουσίας» στα κατεχόμενα.
Ο κ. Ορφανίδης ζητά, τέλος, την καταβολή ενός ετήσιου ποσού για την περίοδο 2009-2018 ως αποζημίωση για την αποτυχία της Τουρκίας να υλοποιήσει τις σχετικές αποφάσεις του ΕΔΑΔ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
