 |
|
|  Σάββατο 18/8
Αποκάλυψη CNN
Η βόμβα που σκότωσε 51 ανθρώπους στη Σάαντα της Υεμένης ( 40 ηταν παιδιά...) ήταν αμερικανικής κατασκευής
CNN
Η βόμβα που σκότωσε 51 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και 40 παιδιά, όταν έπληξε ένα λεωφορείο στη βόρεια Υεμένη, σε αεροπορική επιδρομή που αποδίδεται στον υπό τη Σαουδική Αραβία συνασπισμό που μάχεται τους σιίτες αντάρτες Χούθι, ήταν αμερικανικής κατασκευής, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο CNN.
Με βάση την πηγή αυτή, η βόμβα είχε πουληθεί από τις ΗΠΑ στη Σαουδική Αραβία στο πλαίσιο μιας συμφωνίας που είχε επιτευχθεί μεταξύ του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Ριάντ.
Οι εικόνες που βιντεοσκοπήθηκαν μετά την επίθεση της 9ης Αυγούστου στη Σάαντα, το προπύργιο των ανταρτών, δείχνουν θραύσματα της οβίδας που φέρουν επάνω κάποια ψηφία. Από αυτά συνάγεται ότι επρόκειτο για μια βόμβα ακριβείας, κατευθυνόμενη με λέιζερ (LGB), Mark 82. Οι βόμβες αυτού του τύπου κατασκευάζονται από την αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin, μετέδωσε το CNN επικαλούμενο ειδικούς στον τομέα των εξοπλισμών.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα είχε απαγορεύσει την πώληση τηλεκατευθυνόμενων βομβών στη Σαουδική Αραβία αφού μια παρόμοια βόμβα σκότωσε 140 ανθρώπους στην πρωτεύουσα της Υεμένης Σαναά, τον Οκτώβριο του 2016, κατά τη διάρκεια μιας κηδείας. Όμως ο Ντόναλντ Τραμπ ήρε την απαγόρευση όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2017.
Από την επίθεση της 9ης Αυγούστου τραυματίστηκαν άλλοι 79 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 56 παιδιά, σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού.
Ο συνασπισμός έχει κατηγορηθεί για πολλές επιθέσεις εναντίον αμάχων στην Υεμένη. Έχει αποδεχθεί την ευθύνη του για ορισμένες από αυτές τις επιδρομές αλλά συνήθως κατηγορεί τους αντάρτες Χούθι ότι χρησιμοποιούν τους αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες. Πριν από λίγες ημέρες, ένας εκπρόσωπος του συνασπισμού είπε ότι η επιδρομή είχε ως στόχο της του αντάρτες Χούθι που βρίσκονταν στην αγορά της Σάαντα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
