 |
|
|  Δευτέρα 27/8
Μετανάστες σε κίνδυνο στην Αυστραλία
Χάθηκαν -και αναζητούνται- σε δάσος γεμάτο με φίδια και κροκόδειλους!!
AFP-Reuters
Οι αρχές της Αυστραλίας έχουν ξεκινήσει έρευνες για τον εντοπισμό ενός αγνώστου ακόμα αριθμού παράτυπων μεταναστών, το σκάφος των οποίων προσάραξε σε μία περιοχή γεμάτη κροκόδειλους, στη βορειοανατολική περιοχή της χώρας.
Η Δύναμη Προστασίας των Συνόρων δεν διευκρίνισε τον ακριβή αριθμό των ανθρώπων αυτών, ούτε εάν πρόκειται για μετανάστες ή παράνομους αλιείς.
Οι κάτοικοι στην περιοχή δήλωσαν ότι είδαν ανθρώπους να πηγαίνουν προς το δάσος αφού η βάρκα τους προσάραξε χθες Κυριακή κοντά στον ποταμό Daintree, στο βόρειο Κουίνσλαντ. Ορισμένα μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι πρόκειται για Βιετναμέζους όμως ο υπεύθυνος των επιχειρήσεων έρευνας είπε ότι το σκάφος ήταν από την Ινδονησία.
Ο αρχηγός της αστυνομίας στην πολιτεία του Κουίνσλαντ Μάρκ Ράιαν δήλωσε στην κρατική τηλεόραση της Αυστραλίας ότι μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί 15 άτομα. Επίσης σύμφωνα με δημοσίευμα τοπικής εφημερίδας, περίπου άλλα 20 άτομα ενδέχεται να κρύβονται στο τροπικό δάσος.
Το δάσος Daintree Rainforest, ένα από τα παλαιότερα στον κόσμο, φιλοξενεί μεγάλο πληθυσμό κροκόδειλων και φιδιών. Όπως εκτιμούν οι αρχές, εάν το συγκεκριμένο σκάφος μετέφερε παράτυπους μετανάστες θα πρόκειται για το πρώτο παρόμοιο σκάφος τα τελευταία τέσσερα χρόνια που κατάφερε να πλησιάσει τις ακτές της Αυστραλίας.
Η Αυστραλία εφαρμόζει μια ιδιαίτερα αυστηρή πολιτική κατά των σκαφών που μεταφέρουν μετανάστες τους οποίους απωθεί συστηματικά. Όσοι καταφέρνουν να φθάσουν στη χώρα, είτε στέλνονται πίσω στις χώρες τους είτε μεταφέρονται σε απομονωμένα κέντρα φιλοξενίας σε νησιά του Ειρηνικού. Οι συνθήκες κράτησής τους εκεί έχουν επικριθεί σφοδρά από οργανώσεις για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ακόμη και αν η αίτησή τους για άσυλο είναι βάσιμη, δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτοί στο έδαφος της Αυστραλίας. Οι αρχές της χώρας τους παρέχουν μόνον τη δυνατότητα να εγκατασταθούν σε άλλη χώρα ή να επαναπροωθηθούν στη δική τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
