 |
|
|  Tετάρτη 29/8
ΗΠΑ: Λευκός πρώην αστυνομικός κρίθηκε ένοχος για τον φόνο άοπλου 15χρονου μαύρου μαθητή
AFP
Λευκός πρώην αστυνομικός κρίθηκε ένοχος την Τρίτη από δικαστήριο του Τέξας για τη δολοφονία ενός άοπλου, ανήλικου μαύρου μαθητή το 2017 — μια μάλλον σπάνια ετυμηγορία για μία από τις υποθέσεις μοιραίων σφαλμάτων και δυσανάλογης βίας από πλευράς αστυνομικών οι οποίες έχουν συγκλονίσει το τελευταίο διάστημα τις ΗΠΑ.
Ο Ρόι Όλιβερ είχε πυροβολήσει επανειλημμένα με καραμπίνα εναντίον αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν πέντε νεαροί, κοντά στο Ντάλας. Μία από τις σφαίρες πέτυχε στο κεφάλι έναν από τους επιβαίνοντες, τον Τζόρνταν Έντουαρντς, 15 ετών.
Ο Όλιβερ, ο οποίος έκτοτε αποτάχθηκε από την αστυνομία, σύμφωνα με ΜΜΕ, είχε κληθεί μαζί με έναν συνάδελφό του να πάει σε σημείο όπου ανήλικοι φέρονταν να είχαν αγοράσει και να κατανάλωναν αλκοόλ, κατά τη διάρκεια ενός πάρτι. Οι αστυνομικοί άκουσαν πυρά όταν έφθασαν. Ταυτόχρονα, ο Έντουαρντς και οι άλλοι νεαροί επιβιβάζονταν στο αυτοκίνητο για να φύγουν από τη γιορτή διότι φοβήθηκαν όταν άκουσαν πυρά, σύμφωνα με τον τοπικό Τύπο.
Ο αστυνομικός τότε πυροβόλησε εναντίον του αυτοκινήτου, πετυχαίνοντας τον 15χρονο.
Η αστυνομία αρχικά είχε διαβεβαιώσει ότι ο Όλιβερ άνοιξε πυρ για να αμυνθεί και να προστατεύσει τον συνάδελφό του, διότι το αυτοκίνητο έκανε όπισθεν πλησιάζοντάς τους επικίνδυνα. Όμως τα πλάνα από την κάμερα που είχε προσαρμοσμένη στη στολή του αποκάλυψαν το αντίθετο: το αυτοκίνητο απομακρυνόταν όταν ο αστυνομικός άνοιξε πυρ.
Η έρευνα που διενεργήθηκε έδειξε ότι ο Ρόι Όλιβερ «είχε πρόθεση να προκαλέσει σοβαρές σωματικές βλάβες» και να «διαπράξει μια ενέργεια που έθεσε όπως έδειξαν τα αποδεικτικά στοιχεία σε κίνδυνο τη ζωή άλλων και προκάλεσαν έναν θάνατο», είχε τονίσει λίγο καιρό μετά το επεισόδιο η αστυνομία της Κομητείας του Ντάλας.
Αρχικά η αστυνομία είχε υπερασπιστεί τις ενέργειες του Όλιβερ, όμως η στάση της άλλαξε όταν εξετάστηκε το μαγνητοσκοπημένο υλικό από την κάμερα που φόραγε.
Το σώμα των ενόρκων συνεδρίαζε για δύο ημέρες πριν καταλήξει στην ετυμηγορία της ενοχής του κατηγορουμένου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
