Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Kυριακή 2/9

Forbes

To Κάιρο, «η πιο μολυσμένη πόλη στη γη»-Aντίθετα η Ζυρίχη αποδεικνύεται ως η καθαρότερη πόλη



Egypt Independent,Forbes

«Ως την πιο μολυσμένη πόλη στη γη» παρουσιάζει το Κάιρο, μελέτη που παρουσιάστηκε από την ιστοσελίδα του περιοδικού Forbes και διεξήχθη από την εταιρεία The Eco Experts. Η μελέτη αναμεταδίδεται από την ιστοσελίδα της αιγυπτιακής «Egypt Independent». Η μελέτη συγκρίνει τα επίπεδα ρύπανσης σε 48 πόλεις από 24 χώρες, όσον αφορά τον αέρα, το θόρυβο και το φως στην πόλη. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την έρευνα, όπως παρουσιάζεται στον αιγυπτιακό Τύπο, το Κάιρο παρουσιάζει το υψηλότερο συνολικό ποσοστό ρύπανσης, ακολουθούμενο από το Δελχί, το Πεκίνο, τη Μόσχα, την Κωνσταντινούπολη, την Γκουανγκζού, τη Σαγκάη, το Μπουένος Άιρες, το Παρίσι και το Λος Άντζελες. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, η αιγυπτιακή πρωτεύουσα θεωρείται ως η τρίτη πιο θορυβώδης πόλη στον κόσμο, μετά την Γκουανγκζού και το Δελχί. Σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Κέντρου Ερευνών της Αιγύπτου, που αναφέρεται στο άρθρο, η ηχορύπανση στην πόλη φτάνει κατά μέσο όρο τα 85 ντεσιμπέλ καθημερινά, που σύμφωνα με την αιγυπτιακή εφημερίδα συγκρίνεται -μάλλον κατά υπερβολικό τρόπο- με την ηχορύπανση ενός εργοστασίου. Στην αντίπερα όχθη, η Ζυρίχη αποδεικνύεται ως η καθαρότερη πόλη του κόσμου, ακολουθούμενη από το Όσλο, το Μόναχο και τη Βιέννη. Όπως επισημαίνει η αιγυπτιακή «Egypt Independent», «δεν είναι η πρώτη φορά που το Κάιρο κατατάσσεται στις πιο μολυσμένες πόλεις του κόσμου. Τον Μάιο του 2018, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τοποθέτησε το Κάιρο στη δεύτερη θέση στον παγκόσμιο κατάλογο των πιο μολυσμένων μεγάλων πόλεων - όπου η ατμοσφαιρική ρύπανση μελετήθηκε παγκοσμίως μεταξύ 2011 και 2015. Το 2017, το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων ισχυρίστηκε ότι 40.000 άνθρωποι σε όλη την Αίγυπτο πέθαναν από τη ρύπανση, επισημαίνοντας την απουσία δέντρων στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου ως πρωταρχικού παράγοντα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Παρά ταύτα, δεν παύει, ωστόσο, να αποτελεί μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πόλεις στον κόσμο -πράγμα που αποτυπώνεται στον αριθμό των εκατομμυρίων επισκεπτών της κατ' έτος- ίσως και λόγω ακριβώς των ιδιαίτερα φιλόξενων κατοίκων της. Μια άλλη έκθεση τον Μάρτιο του 2018 από τον Παγκόσμιο Δείκτη Ακοής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Κάιρο είναι σχεδόν η πιο θορυβώδης πόλη στον κόσμο, με την Γκουανγκζού της Κίνας, το Παρίσι, το Πεκίνο και το Δελχί να ακολουθούν. Τελικά, ως επίλογος, μας μένει το ερώτημα: θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί το Κάιρο χωρίς τους θορύβους του και την πολύβουη αλλά τελείως κοσμοπολίτικη και μοναδική του ατμόσφαιρα;

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία