 |
|
|  Σάββατο 29/9
Ο Ομπάμα εκφράζει ανησυχία για τις δυτικές δημοκρατίες....
.... που υποφέρουν από τα «fake news» και την άνοδο των εθνικισμών
AFP
Ανήσυχος για τις δυτικές δημοκρατίες που υποφέρουν από τα «fake news» και την άνοδο των εθνικισμών, ο Μπαράκ Ομπάμα σκιαγράφησε έναν σκοτεινό πίνακα της αμερικανικής πολιτικής ζωής στη διάρκεια επίσκεψής του στη Δανία.
«Θα μιλήσω επειδή είμαι αρκετά ανήσυχος για τις διεθνείς και τις αμερικανικές τάσεις, δήλωσε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος είχε προσκληθεί για να εκφωνήσει ομιλία στο Κόλντινγκ (κεντρική Δανία) ενώπιον επικεφαλής επιχειρήσεων και φοιτητών.
«Όταν αρχίζει κανείς να βλέπει πως η πολιτική μας δεν βασίζεται πια στα γεγονότα, όταν αρχίζει να βλέπει μια συζήτηση που βασίζεται μόνο σε ρατσιστικές και εθνικιστικές θέσεις, όταν αρχίζει να βλέπει την απόρριψη της επιστήμης, της εμπειρογνωμοσύνης και της λογικής στην πολιτική (...) αυτό δείχνει πως δεν έχουμε πια μια πολιτική που να συνεχίζει τις καλύτερες παραδόσεις μας», τόνισε εκφράζοντας τη λύπη του γι' αυτό.
Σχετικά διακριτικός αφότου αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου 2017, ο 44ος πρόεδρος των ΗΠΑ απέφυγε πάντως επιμελώς να κατονομάσει τον διάδοχό του, τον Ντόναλντ Τραμπ.
«Στις ΗΠΑ, έχουμε ίσως περισσότερες δονήσεις και αλλαγή απ' ό,τι περιμέναμε», είπε προκαλώντας τα γέλια του ακροατηρίου.
Εκφράζοντας την ανησυχία του για την έλλειψη στράτευσης των πολιτών στη δημόσια ζωή, ο Ομπάμα υπογράμμισε τη σημασία που έχει «στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και σε άλλες χώρες να αγωνιζόμαστε (...) για τα ιδεώδη του Συντάγματός μας».
Και μολονότι παρουσίασε μια σκοτεινή εικόνα για την αμερικανική πολιτική κατάσταση, κάλεσε τους Ευρωπαίους να κινητοποιηθούν.
«Όταν ένας πληθυσμός είναι αδρανής και κακά ενημερωμένος και δεν προσέχει, εκεί βρίσκεται ο πιο μεγάλος κίνδυνος», υπογράμμισε ο Μπαράκ Ομπάμα.
«Υπάρχει αληθινή επείγουσα ανάγκη όταν βλέπουμε τι συμβαίνει στην Πολωνία για παράδειγμα ή στην Ουγγαρία (...) υπάρχει μια διολίσθηση οι επιπτώσεις της οποίας ισχύουν για όλη την Ευρώπη», προειδοποίησε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
