 |
|
|  Τετάρτη 3/10
Αποκάλυψη τών New York Times
Ο πρόεδρος Τραμπ βοήθησε τους γονείς του να φοροδιαφύγουν και μεγάλο μέρος της περιουσίας τους πέρασε στον ίδιο
New York Times,Reuters
Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, συμμετείχε σε ύποπτα φορολογικά σχήματα, που περιλάμβαναν και περιπτώσεις απάτης, κατά τις οποίες ο ίδιος και τα αδέλφια του βοήθησαν τους γονείς τους να φοροδιαφύγουν, υποστηρίζει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα New York Times, που επικαλείται περισσότερες από 200 φορολογικές δηλώσεις που κατάφερε να αποκτήσει.
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι ο Τραμπ έλαβε από την κτηματομεσιτική εταιρεία του πατέρα του ποσό που σήμερα αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 413 εκατομμύρια δολάρια, ξεκινώντας από την εποχή που ήταν νήπιο μέχρι και σήμερα. Η εφημερίδα γράφει ότι βάσισε την έρευνά της σε έναν "τεράστιο όγκο" απόρρητων φορολογικών δηλώσεων και λογιστικών αρχείων.
Μεγάλο μέρος αυτής της περιουσίας πέρασε στα χέρια του Ντόναλντ Τραμπ επειδή βοήθησε τους γονείς του να αποφύγουν τη φορολόγηση, καθώς ίδρυσε μαζί με τα αδέλφια του μια εικονική εταιρεία για να κρύψει τα εκατομμύρια δολάρια σε δώρα που έλαβε από τους γονείς του. Βοήθησε επίσης στη χάραξη μιας στρατηγικής για να υποτιμηθεί η αξία των ακινήτων των γονιών του κατά εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, με αποτέλεσμα να καταβάλει πολύ μειωμένο φόρο όταν οι ιδιοκτησίες αυτές πέρασαν στα χέρια του ίδιου και των αδελφών του.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του ο Ρεπουμπλικανός μεγιστάνας δήλωνε ότι είναι αυτοδημιούργητος και ότι ξεκίνησε την καριέρα του στον κτηματομεσιτικό τομέα με ένα "πολύ μικρό" δάνειο από τον επιχειρηματία πατέρα του, τον Φρεντ Τραμπ.
Η εφημερίδα γράφει ότι τα ευρήματά της βασίζονται σε περισσότερες από 200 φορολογικές δηλώσεις του Φρεντ Τραμπ, των εταιρειών του και διαφόρων συνεταίρων και τραστ. Στα αρχεία δεν περιλαμβάνονται οι προσωπικές φορολογικές δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
