 |
|
|  Κυριακή 21/10
"Να μείνουμε μαζί"...
ηταν το σύνθημα μεγάλης διαδήλωσης στο Λονδίνο κατά του Brexit και αίτημα τη διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Περισσότερο από μισό εκατομμύριο άνθρωποι μετείχαν,το Σάββατο, στο Λονδίνο στη μεγαλύτερη διαδήλωση που πραγματοποιείται για το Brexit, σύμφωνα με τους διοργανωτές, με αίτημα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την τελική συμφωνία, την ώρα που συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Λονδίνου και των Βρυξελλών, πέντε μήνες πριν από το Brexit που είναι προγραμματισμένο στις 29 Μαρτίου 2019.
΄Ηταν επίσης η "μεγαλύτερη συγκέντρωση" μετά τη διαδήλωση κατά του πολέμου στο Ιράκ στην οποία είχαν μετάσχει ένα εκατομμύριο άνθρωποι το 2003 στη βρετανική πρωτεύουσα, όπως ανακοίνωσε "People's Vote". Σύμφωνα με το κίνημα αυτό που μάχεται υπέρ της λαϊκής ψήφου και περιλαμβάνει αρκετές φιλοευρωπαϊκές οργανώσεις, σχεδόν 570.000 άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στην προκλητήριό του. Όταν ρωτήθηκε από το AFP η βρετανική αστυνομία δεν έδωσε ακριβή αριθμό.
Με συνθήματα όπως "Να μείνουμε μαζί", "Σταματήστε το Brexit", "Το Brexit είναι κακό", οι διαδηλωτές τάχθηκαν κατά της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ και ορισμένοι διακωμώδησαν την αδυναμία της συντηρητικής πρωθυπουργού Τερέζα Μέι να διαπραγματευτεί μια συμφωνία διαζυγίου με τις Βρυξέλλες.
Υπό τον φθινοπωρινό ήλιο, το πλήθος συγκεντρώθηκε το απόγευμα μπροστά από το βρετανικό κοινοβούλιο και τους γύρω δρόμους, υψώνοντας σημαίες της Ευρώπης, αφού είχε διανύσει το κέντρο του Λονδίνου και είχε διασχίσει τη συνοικία των υπουργείων φυσώντας σφυρίχτρες με ενθουσιασμό.
"Μοιάζει με γιορτή", δήλωσε η 23χρονη Λούσι Ντίγκετ, φοιτήτρια από το Λίβερπουλ στο AFP. "Ισως είναι η τελευταία πριν από τις φωτιές που θα ανάψει το Brexit", πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
