 |
|
|  Τρίτη 30/10
«Εχθρός του λαού» τα Μέσα Ενημέρωσης, λέει ο Τραμπ
ekirikas.com
O Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατηγόρησε τα ΜME ότι είναι «ο αληθινός εχθρός του λαού».
Ειδικότερα, ο κ. Τραμπ έγραψε σε ανάρτησή του στο τουίτερ: «Υπάρχει έντονη οργή στη χώρα μας, η οποία οφείλεται εν μέρει σε ανακριβείς και ακόμη και ψευδείς αναφορές των ειδήσεων». Πρόσθεσε ότι τα Μέσα Ενημέρωσης «πρέπει να σταματήσουν την ανοιχτή και προφανή εχθρότητα» και «να μεταφέρουν τις ειδήσεις με ακρίβεια και δίκαια».
Τα σχόλια του Προέδρου έρχονται στον απόηχο του μακελειού στην εβραϊκή συναγωγή του Πίτσμπουργκ, που άφησε πίσω της 11 νεκρούς και 6 τραυματίες. Το αιματηρό αυτό περιστατικό, λίγες ημέρες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές, έπληξε ένα βαθιά διχασμένο έθνος και προκάλεσε ερωτήματα σχετικά με το αν ο Τραμπ θα πρέπει να ρίξει τους τόνους της ρητορικής του.
Ο Ντόναλντ Τραμπ καταδίκασε έντονα την επίθεση του Πίτσμπουργκ ως πράξη αντισημιτισμού, κατήγγειλε την πολιτική βία και ζήτησε ενότητα. Ωστόσο, συνέχισε τις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, στις οποίες ασκεί έντονη κριτική τόσο στους Δημοκρατικούς όσο και στα Μέσα Ενημέρωσης.
Πάντως, ομάδα εκπροσώπων των Εβραίων στο Πίτσμπουργκ κατηγόρησε με ανοικτή της επιστολή τον Αμερικανό Πρόεδρο ότι «ενθάρρυνε» το κίνημα των λευκών εθνικιστών και άρα φέρει μέρος της ευθύνης για την επίθεση που σημειώθηκε το Σάββατο σε συναγωγή της πόλης.
Εντεκα άνθρωποι, σχεδόν όλοι άνω των 60 ετών, σκοτώθηκαν το Σάββατο από τα πυρά ενός 46χρονου, ο οποίος έσπειρε τον πανικό στη συναγωγή Tree of Life στο Πίτσμπουργκ.
«Αυτά τα τρία τελευταία χρόνια οι δηλώσεις σας, οι πολιτικές σας, ενθάρρυναν το κίνημα των λευκών εθνικιστών, το οποίο γιγαντώνεται ολοένα και περισσότερο. Εσείς ο ίδιος χαρακτηρίσατε τον δράστη ‘μοχθηρό’, όμως η βία που σημειώθηκε είναι άμεσο αποτέλεσμα της επιρροής σας», εκτίμησαν οι θρησκευτικοί αξιωματούχοι στην ανοικτή επιστολή τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
