 |
|
|  Δευτέρα 5/11
Στην Αυστραλία θα ταφεί ο Γιάννης Μακρής που εκτελέστηκε στη Βούλα Αττικής
Η Ελλάδα θα ζητήσει στοιχεία απο την Αυστραλία για τις δραστηριότητες του 46χρονου Ελληνοαυστραλού στο Σίδνεϊ κατά το παρελθόν
neoskosmos.com
Στην Αυστραλία όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του θα ταφεί ο 46χρονος Γιάννης Μακρής που εκτελέστηκε μαφιόζικα έξω από το σπίτι του στο Πανόραμα Βούλας. Ήδη, σύμφωνα με τα ελλαδικά μέσα ενημέρωσης ο πατέρας του θύματος, Στέλιος Μακρής, βρίσκεται στο Σίδνεϊ για να ρυθμίσει τα της κηδείας.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΙΧΝΙΑΣΗ ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ
Η δολοφονία του Γιάννη Μακρή, έξω από το σπίτι του στη Βούλα, ήταν η τελευταία μιας σειράς ανθρωποκτονιών που αποκαλύπτουν τη πολυσχιδή δράση του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα. Ο 46χρονος Ελληνοαυστραλός επιχειρηματίας δεν είχε –επισήμως τουλάχιστον– απασχολήσει τις διωκτικές αρχές, ωστόσο φέρεται να βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ελληνικών και κυρίως ξένων υπηρεσιών Πληροφοριών. Το όνομά του είχε εμπλακεί σε υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών στην Αυστραλία και, μάλιστα, κλιμάκιο Αυστραλών αξιωματούχων είχε πρόσφατα επισκεφθεί την Ελλάδα στο πλαίσιο έρευνας για τη δράση του 46χρονου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τον Απρίλιο του 2017 στελέχη της αυστραλιανής υπηρεσίας Ασφαλείας και Πληροφοριών (Australian Security Intelligence Organisation – ASIO) είχαν επισκεφθεί υπό άκρα μυστικότητα την Αθήνα, αναζητώντας ακίνητα και τραπεζικές καταθέσεις στο όνομα του Μακρή. Παρόμοιες διαδικασίες κατάσχεσης, εξάλλου, είχαν κινηθεί και στην Αυστραλία, μετά την ανάμειξη (σύμφωνα με ΜΜΕ της Αυστραλίας) του 46χρονου σε υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών αξίας 13 εκατομμυρίων δολαρίων Αυστραλίας και την απόπειρα ανθρωποκτονίας ενός «βαρόνου» της νύχτας στο Σίδνεϊ.
Στην Ελλάδα, ο 46χρονος φέρεται να ήλεγχε εταιρεία με έδρα την Καλλιθέα, η οποία παρείχε υπηρεσίες καθαριότητας, κυρίως, όμως, ασφαλείας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι προσωρινός μέτοχος στην εταιρεία είχε υπάρξει και ο πρώην βουλευτής Άρης Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος με ανακοίνωσή του διευκρίνισε ότι συμμετείχε μεν στη σύσταση της εταιρείας αλλά αποχώρησε από το Διοικητικό Συμβούλιο έπειτα από 15 ημέρες, πριν δηλαδή γίνει οποιαδήποτε συναλλαγή και χωρίς να καταβάλει τη μετοχική εισφορά του. «Η πλήρης αποδέσμευσή μου ολοκληρώθηκε τυπικά τον Μάρτιο του 2016» διευκρίνισε.
Στην εταιρεία εμφανιζόταν ως χρηματοδότης και ένας επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται σε προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο 46χρονος περιγράφεται ως bon viveur: οδηγούσε υπερπολυτελή αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες με βρετανικές πινακίδες και το 2016 είχε απασχολήσει τα εγχώρια ΜΜΕ με αφορμή τον γάμο του με γνωστή playmate. Το 2011 είχε εμπλακεί σε πλημμεληματικού χαρακτήρα υπόθεση με αφορμή καταγγελία του για απώλεια ενός χρυσού ρολογιού Rolex. Ο 46χρονος είχε τότε κατηγορηθεί για ψευδή καταμήνυση και, κατά τραγική ειρωνεία, η υπόθεση ήταν προγραμματισμένη να δικαστεί αυτές τις μέρες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
