 |
|
|  Κυριακή 9/12
Πρόωρες εκλογές σήμερα στην Αρμενία
Οι Αρμένιοι θα αποφασίσουν εάν θα ενισχύσει την εξουσία του ο δημοφιλής απερχόμενος πρωθυπουργός Νικόλ Πατσινιάν
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι κάτοικοι της Αρμενίας καλούνται σήμερα στις κάλπες κατά τις πρόωρες εκλογές που προκάλεσε ο μεταρρυθμιστής πρωθυπουργός Νικόλ Πατσινιάν, ελπίζοντας να διευρύνει την πλειοψηφία του και να ενισχύσει την εξουσία του λόγους μήνες αφότου ανέλαβε τις τύχες της παρακαυκάσιας χώρας έπειτα από τη λαϊκή εξέγερση.
Εννέα κόμματα και δύο πολιτικοί συνασπισμοι διεκδικούν τις 101 έδρες του Κοινοβουλιου της Αρμενίας. Σύμφωνα με το Σύνταγμα για να αποκτήσει εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο ένα κόμμα οφείλει να ξεπεράσει το 5% των ψήφων, ενώ ένας κομματικός συνασπισμός χρειάζεται ποσοστό άνω του 7%. Τα εκλογικά τμήματα ανοίγουν στις 06.00 ώρα Ελλάδος και θα κλείσουν στις 18.00. Τα πρώτα αποτελέσματα θα αρχίσουν να γίνονται γνωστά από αύριο το πρωΐ.
Ο 43χρονος, πρώην δημοσιογράφος, Πατσινιάν αναρριχθήθηκε στην εξουσία τον περασμένο Μάιο, έπειτα από τις μεγάλες κινητοποιήσεις που κατέληξαν στην πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης, που διοίκησε τη χώρα για μία δεκαετία.
Εντούτοις ο Πατσινιάν δεν ελέγχει το Κοινοβούλιο, που ακόμη παραμένει υπό τον έλεγχο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του πρώην προέδρου Σερζ Σαρκισιάν, λόγος που τον ανάγκασε να προκαλέσει εκλογές, καθώς επιπλέον βρίσκεται ακόμη στο απόγειο της δημοτικότητάς του.
Στα μέσα Οκτωβρίου ο Πατσινιάν έβαλε σε εφαρμογή ένα πολιτικό στρατήγημα ώστε να προκληθεί μία πρόωρη προσφυγή στην κάλπη, καθώς οι επόμενες εκλογές προβλέπονταν για το 2022. Παραιτήθηκε, αφού προηγουμένως είχε έλθει σε συνεννόηση με βουλευτές ώστε να μην καταστεί δυνατή η εκλογή στις δύο προβλεπόμενες ψηφοφορίες ενός αρχηγού κυβέρνησης, με αποτέλεσμα την αυτοχρήμα διάλυση του Κοινοβουλίου και την προκήρυξη εκλογών.
Ο Πατσνινιάν υποσχέθηκε πως θα οργανώσει «τις καλλίτερες εκλογές που έχει δει ποτέ η Αρμενία».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
