 |
|
|  Δευτέρα 7/1
Ομογένεια-Αυστραλία
Αμοιβή ενα εκατ. δολάρια για να βρεθεί ο φονιάς Ομογενή επιχειρηματία,πριν απο 19 χρόνια,στην Αυστραλία!!
neoskosmos.com
Η οικογένεια του γνωστού ομογενή επιχειρηματία, Χρήστου Σαρησταύρου, πρoσφέρει ένα εκατομμύριο δολάρια σε όποιον βοηθήσει με τις πληροφορίες που θα δώσει στην αστυνομία να λυθεί το μυστήριο της δολοφονίας του.
Ο άτυχος ομογενής, ιδρυτής της εταιρίας Black Swan, πυροβολήθηκε στο Box Hill, έξω από ελληνικό κέντρο όπου πήγαινε να παραστεί σε φιλανθρωπική εκδήλωση και ξεψύχησε στα χέρια της συζύγου του Τάμμυ.
Έκτοτε, αν και πέρασαν σχεδόν 19 χρόνια ( φόνος έγινε τον Οκτώβριο του 2000)ο δολοφόνος του παραμένει ασύλληπτος.
Όλο αυτό το διάστημα η αστυνομία έκανε τα πάντα για να βρει τον φονιά, χωρίς αποτέλεσμα. Η Τάμμυ Σαρησταύου υποβλήθηκε μέχρι και υπνοθεραπεία μήπως και θυμηθεί κάποια λεπτομέρεια που θα βοηθούσε τους αστυνομικούς, χωρίς αποτέλεσμα όμως, όπως και η χρήση ειδικού γλωσσολόγου μήπως και από την προσφορά του δράστη έβρισκε κάποιο δρόμο εξιχνίασης του εγκλήματος.
Μιλώντας στο «Νέο Κόσμο», ο γιος του θύματος, Σταύρος Σαρησταύρου, είπε ότι είναι πολύ σημαντικό για την οικογένειά του να βρεθεί ο φονιάς.
«Στο παρελθόν η αστυνομία είχε προσφέρει ένα σημαντικό ποσόν, χωρίς αποτέλεσμα. Τώρα η οικογένειά μου προσφέρει ένα εκατομμύριο σε όποιον βοηθήσει να συλληφθεί ο δράστης και να καταδικαστεί» τόνισε.
«Βρέστε το φονιά και τα χρήματα είναι δικά σας. Η οικογένειά μου θέλει να κλείσει αυτό το κεφάλαιο. Τα χρήματα αυτά είναι για απόδοση δικαιοσύνης» μας είπε ο κ. Σαρησταύρου.
Ο Σταύρος, μιλώντας στην εφημερίδα μας, αναφέρθηκε στον πατέρα του που ήταν ένα διακεκριμένο μέλος της παροικίας μας και αυτοδημιούργητος.
Με τον ταραμά «Ποσειδών» αρχικά και με την εταιρία Black Swan εξελίχθηκε σε ένα κορυφαίο επιχειρηματία.
Δυστυχώς δολοφονήθηκε σε ηλικία μόλις 44 ετών.
Η σύζυγος του Τάμμυ είχε πει τότε, μεταξύ άλλων στο «Νέο Κόσμο»:
«Πέθανε γιατί ήταν παλικάρι». Και έτσι ήταν…
Ο Χρήστος πυροβολήθηκε στο στήθος, όταν τον πλησίασε κάποιος προφανώς για να τον ληστέψει. Παρά τον πυροβολισμό, κυνήγησε τον δράστη, τον έπιασε και ότα πήγε να τον δει ποιος ήταν, αυτός τον πυροβόλησε στο κεφάλι.
Η σύζυγός του τον κρατούσε στην αγκαλιά της καθώς ξεψύχησε. Ένας γιατρός και μια νοσοκόμα που ήταν στην ελληνική φιλανθρωπική εκδήλωση, μάταια προσπάθησα να τον κρατήσουν στη ζωή/
Νωρίτερα την ίδια μέρα κάποιος προσπάθησε να ληστέψει ένα –Eleven της περιοχής και εικάζεται πως μπορεί να είναι ο δολοφόνος.
Σύμφωνα με την Σταύρο Σαρησταύρο, οι γονείς του αποφάσισαν την τελευταία στιγμή να πάνε στην φιλανθρωπική εκδήλωση.
«Άρα αποκλείεται να του την είχαν στημένη» σημειώνει.
Ο Σταύρος Σαρησταύρος λέει ότι ο πατέρας του ήταν ένα οικογενειάρχης που τον εκτιμούσαν όλοι.
«Πρέπει να βρεθεί ο φονιάς και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δεν θέλουμε εκδίκηση αλλά απόδοση δικαιοσύνης» λέει ο Σταύρος Σαρησταύρου.
Όποιος μπορεί να βοηθήσει παρακαλείται να τηλεφωνήσει στους Crime Stoppers στο 1800 33 000 ή να επισκεφθεί την ιστοσελίδα crimestoppers.com.au
Ο Κώστας Σαρησταύρος, αδελφός του θύματος, παλαιότερα είχε δηλώσει στο «Νέο Κόσμο».
«Είναι σκληρό να σκοτώνεται ένας πραγματικός τζέντλεμαν, όπως ήταν ο αδελφός μου, την ώρα που πάει σε φιλανθρωπική εκδήλωση και μετά κανείς να μη νοιάζεται, να μην έχει βρεθεί ο δολοφόνος του»
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
