Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 13/1

Συνελήφθη στη Βολιβία ο κατηγορούμενος για τρομοκρατία,Ιταλός Τσεζάρε Μπατίστι

Θα μεταφερθεί στην Βραζιλία,κι αμέσως μετά θα εκδοθεί στην Ιταλία,όπου εχει καταδικασθεί σε ισόβια κάθειρξη



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Στη Βολιβία συνελήφθη ο Τσέζαρε Μπατίστι, πρώην μέλος παράνομης ιταλικής ακροαριστερής οργάνωσης που έχει καταδικαστεί για ανθρωποκτονίες στην πατρίδα του και ο οποίος διέφευγε από τον Δεκέμβριο. Όπως ανακοίνωσαν ιταλικά και βραζιλιάνικα ΜΜΕ, αλλά και μέσω Twiiter ο Φιλίπε Γκ. Μαρτίνς, ειδικός σύμβουλος του νέου προέδρου της Βραζιλίας, Ζαΐχ Μπολσονάρου, για εξωτερικές υποθέσεις: «ο Ιταλός τρομοκράτης Τσέζαρε Μπατίστι συνελήφθη στη Βολιβία τη νύχτα (του Σαββάτου προς Κυριακή) και θα οδηγηθεί στη Βραζιλία, απ’ όπου θα σταλεί πιθανότητα στην Ιταλία προκειμένου να εκτίσει την ποινή ισόβιας κάθειρξης στην οποία έχει καταδικαστεί, όπως προβλέπει η απόφαση της ιταλικής δικαιοσύνης». Τα κυριότερα ΜΜΕ της Βραζιλίας ανέφεραν πως ο Μπατίστι συνελήφθη στην πόλη Σάντα Κρους ντε λα Σιέρα, επικαλούμενα πηγές της βραζιλιάνικης ομοσπονδιακής αστυνομίας. «Ο Μπατίστι συνελήφθη! Η δημοκρατία είναι πιο ισχυρή από την τρομοκρατία», έγραψε από την πλευρά του, σε ανάρτησή του στο Twitter, ο Αντόνιο Μπερναρντίνι, πρεσβευτής της Ιταλίας στη Βραζιλία. Ο γιος του Μπολσονάρου, ο βουλευτής Εντουάρτου Μπολσονάρου, έγραψε από την πλευρά του στον ίδιο ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης, στα ιταλικά συνοδεύοντας το κείμενο με μια φωτογραφία του Μπατίστι: «Η Βραζιλία δεν είναι πλέον μια χώρα παρανόμων. Ματέο Σαλβίνι, το 'δωράκι' έρχεται». Ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας, Μισέλ Τέμερ ,είχε υπογράψει στα μέσα Δεκεμβρίου την πράξη απέλασης του Τσεζάρε Μπατίστι που ζητούσε εδώ και χρόνια η Ιταλία, όπου καταδικάστηκε ερήμην το 1993 σε ισόβια κάθειρξη για τέσσερις ανθρωποκτονίες και συνέργεια σε δολοφονίες που είχαν διαπραχθεί τη δεκαετία του 1970, όταν ακόμη ανήκε σε μια οργάνωση της άκρας αριστεράς, τους Ένοπλους Προλετάριους για τον Κομμουνισμό, που χαρακτηριζόταν τρομοκρατική από την ιταλική δικαιοσύνη. Απέδρασε από τη φυλακή το 1981 και έζησε για περίπου 15 χρόνια στη Γαλλία πριν διαφύγει στη Βραζιλία το 2004 για να αποφύγει την έκδοσή του. Έπειτα από ένα διάστημα παραμονής στη φυλακή και μια μακρά δικαστική διαδικασία για την απέλασή του, ο αριστερός πρόεδρος Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα (2003-2011) είχε αποφασίσει το 2010 να μην εκδώσει τον Μπατίστι στην Ιταλία. Ο Μπατίστι, 63 ετών, δηλώνει μέχρι και σήμερα αθώος για τα εγκλήματα που του προσάπτονται. Ο ακροδεξιός Ζαΐχ Μπολσονάρου, που ορκίστηκε πρόεδρος την 1η Ιανουαρίου, είχε επαναλάβει από την πλευρά του, τον Δεκέμβριο, την πρόθεσή του να απελάσει τον Μπατίστι, γράφοντας στο Twitter πως η ιταλική κυβέρνηση μπορεί να «υπολογίζει» σε αυτόν προκειμένου να τον στείλει στη χώρα καταγωγής του.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία