 |
|
|  Κυριακή 24/2
ΥΓΕΙΑ
Οι συνθήκες ζωής και εργασίας αποτελούν αιτία τού 60% των θανάτων,τούς οποίους θα μπορούσαμε να προλάβουμε
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Την ανησυχία της για την αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου εκφράζει η Εταιρεία Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ), επισημαίνοντας την ανάγκη ενημέρωσης και εκπαίδευσης του πληθυσμού για υιοθέτηση υγιεινότερου τρόπου ζωής, καθώς και τη συστράτευση όλων των φορέων για λήψη μέτρων και δράσεων με βραχυχρόνιους, μεσοχρόνιους και μακροχρόνιους στόχους, που θα βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής και εργασία.
Ο Φεβρουάριος είναι μήνας διεθνώς αφιερωμένος στην πρόληψη του καρκίνου. Δυστυχώς σήμερα περίπου 9 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πεθαίνουν από καρκίνο κάθε χρόνο (από τους οποίους τα 4 εκατομμύρια είναι πρόωροι θάνατοι ηλικίας 30 έως 69 ετών), ενώ τα επόμενα δέκα χρόνια οι θάνατοι από καρκίνο προβλέπεται να αυξηθούν σε πάνω από 14 εκατομμύρια ετησίως.
Όπως αναφέρει ο πρόεδρος της ΕΟΠΕ, ογκολόγος-παθολόγος Γιάννης Μπουκοβίνας, «οι επιστήμονες πλέον γνωρίζουν ότι οι συνθήκες ζωής και εργασίας στις οποίες ζούμε όλοι έχουν πάνω από τη διπλάσια απήχηση στην υγεία μας από όσο έχει ο γενετικός μας κώδικας. Οι συνθήκες ζωής και εργασίας, οι δομές του περιβάλλοντός μας, ο τρόπος που υφαίνεται ο κοινωνικός μας ιστός, και η επίδραση αυτών στη συμπεριφορά μας, όλα μαζί έχουν πάνω από πέντε φορές μεγαλύτερη επίπτωση στην υγεία από τα χάπια και τις φαρμακευτικές αγωγές που παρέχουν γιατροί και νοσοκομεία μαζί. Συνολικά οι συνθήκες ζωής και εργασίας αποτελούν αιτία του 60% των θανάτων που θα μπορούσαμε να προλάβουμε».
Εξάλλου,πάνω από τον μισό πληθυσμό παγκόσμια ζει σε πόλεις, με πιθανότητα 95% να συμβεί έκρηξη αστικής ανάπτυξης τις επόμενες δεκαετίες στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Έως το 2030 πιθανολογείται ότι θα υπάρχουν 662 πόλεις που θα έχουν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο κατοίκους σε σύγκριση με 512 το 2016. «Η χωρίς σχεδιασμό ανάπτυξη τους θα δημιουργήσει σημαντικές συνέπειες για την υγεία των κατοίκων και θα αυξήσει τα κρούσματα του καρκίνου. Σαφώς και η ρύπανση του περιβάλλοντος (μέσω και της αλόγιστης χρήσης φυτοφαρμάκων) μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση κρουσμάτων καρκίνου και στην ύπαιθρο», τονίζει ο κ. Μπουκοβίνας.
Σύμφωνα με στοιχεία, το 2005 σε παγκόσμιο επίπεδο ο ένας στους επτά θανάτους οφειλόταν σε καρκίνο και το 2015 ήταν ένας στους έξι και η πρόβλεψη είναι να αυξηθούν τα κρούσματα καρκίνου έως το 2035 από 15.000.000 το 2015 σε 24.000.000 και οι θάνατοι να αυξηθούν από 9.000.000 το 2015 σε 15.000.000 το 2035, αύξηση πάνω από 50%. Στην Ελλάδα σύμφωνα με τον ΠΟΥ (2018), το ένα τέταρτο των θανάτων οφείλονται στον καρκίνο και τα τέσσερα πέμπτα των θανάτων οφείλονται σε μη-μεταδιδόμενα νοσήματα, που εν πολλοίς έχουν κοινούς αιτιολογικούς παράγοντες με τον καρκίνο και θα μπορούσαν να προληφθούν οι πρόωροι θάνατοι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
