 |
|
|  Τετάρτη 6/3
ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ...
Οι ιρακινές και οι κουρδικές αρχές κρατούν περίπου 1.500 ανήλικους τους οποίους κατηγορούν για σχέσεις με το ΙΚ, καταγγέλλει το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
dpa,AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Περίπου 1.500 ανήλικοι κρατούνται από τις ιρακινές και τις κουρδικές αρχές με την κατηγορία ότι συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος, επεσήμανε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), καταγγέλλοντας «βαθιά μεροληπτικές» διαδικασίες και ομολογίες που ελήφθησαν έπειτα από βασανιστήρια.
Η μη κυβερνητική οργάνωση έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα μια έκθεση που βασίζεται σε συνεντεύξεις 29 ανήλικων Ιρακινών που κρατούνται ή έχουν κρατηθεί από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση ή τις δυνάμεις ασφαλείας της ημιαυτόνομης περιοχής του Ιρακινού Κουρδιστάν.
Αφού οι ιρακινές αρχές κήρυξαν στο τέλος του 2017 τη «νίκη» τους επί του ΙΚ έχουν αρχίσει να προσάγουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά τους οποίους κατηγορούν ότι ανήκαν στη τζιχαντιστική οργάνωση.
«Οι έλεγχοι, οι έρευνες και οι διώξεις από τις ιρακινές αρχές και την περιφερειακή κουρδική κυβέρνηση εναντίον παιδιών που θεωρούνται ότι ανήκαν στο ΙΚ είναι βαθιά μεροληπτικοί και συχνά οδηγούν σε αυθαίρετες συλλήψεις και άδικες δίκες», καταγγέλλει το HRW.
Σύμφωνα με τη ΜΚΟ, πολλά αγόρια έχουν συλληφθεί σε καταυλισμούς ή σε σημεία ελέγχου με βάση αδύναμα στοιχεία. Στη συνέχεια τα χτυπούν, τα υποβάλουν σε ηλεκτροσόκ, χωρίς να έχουν δικαίωμα να δουν τους συγγενείς τους ή να έχουν νομική βοήθεια, ενώ αναγκάζονται να ομολογήσουν έπειτα από βασανιστήρια.
«Με χτυπούσαν με πλαστικούς σωλήνες. Μου είπαν ότι πρέπει να ομολογήσω ότι ήμουν με το ΙΚ, οπότε συμφώνησα», διηγήθηκε ένα 14χρονο αγόρι το οποίο κρατείται από τις κουρδικές δυνάμεις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
