 |
|
|  Tρίτη 9/7
Άρωμα γυναίκας από τη Δυτική Μακεδονία στο ελληνικό κοινοβούλιο
Κοζάνη.-/ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τέσσερις γυναίκες σε σύνολο δέκα βουλευτών από την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας θα εκπροσωπήσουν τα επόμενα τέσσερα χρόνια στο κοινοβούλιο τους πολίτες της Περιφέρειας. Είναι η πρώτη φορά στα εκλογικά χρονικά που η δυτική Μακεδονία θα έχει τόσο πληθωρική παρουσία και άρωμα γυναίκας στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Αναλυτικότερα, στο ελληνικό κοινοβούλιο εισέρχεται η Παρασκευή Βρυζίδου, πολιτικός μηχανικός, που εκλέχτηκε δεύτερη σε ψήφους από το ψηφοδέλτιο των τεσσάρων βουλευτών της ΝΔ στην Περιφερειακή Ενότητα (ΠΕ) Κοζάνης. Η κα Βρυζίδου είναι παλιά αυτοδιοικητικός έχει εκλεγεί δύο φορές δήμαρχος, μία στομ καποδιστριακό δήμο Εμπορίου και μία στον δεύτερο σε μέγεθος δήμο της Δυτικής Μακεδονίας, τον δήμο Εορδαίας. Εκλέγεται για πρώτη φορά στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Επίσης στην ΠΕ Κοζάνης, η τραγουδοποιός Καλλιόπη Βέττα κατέλαβε την πρώτη σε ψήφους θέση με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας πίσω της τους τέσσερις βουλευτές του κόμματος, που συμμετείχαν στην προηγούμενη Βουλή. Η κα Βέττα, την περίοδο 2014-2019, ήταν περιφερειακή σύμβουλος με τον συνδυασμό της Ρένας Δούρου στην Περιφέρεια Αττικής.
Στην ΠΕ Φλώρινας για πρώτη φορά εκλέχτηκε με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ η πολιτικός μηχανικός Πέτη Πέρκα, με συνδικαλιστική εμπειρία στο χώρο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ), έχει διατελέσει γενική γραμματέας σε δύο υπουργεία, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια ήταν συντονίστρια του έργου της επένδυσης του Ελληνικού.
Στην Καστοριά επανεκλέχτηκε για δεύτερη συνεχόμενη θητεία η προερχόμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ Ολυμπία Τελιγιορίδου, η οποία είναι κτηνίατρος και τα τελευταία δύο χρόνια ήταν υφυπουργός στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
