 |
|
|  Πέμπτη 11/7
Ένα σπα στο Λος ΄Αντζελες θα αποζημιώσει έναν τυφλό πελάτη επειδή αρνήθηκε να τον δεχτεί για μασάζ
AFP,AΠΕ-ΜΠΕ
Ένα κέντρο σπα στο Λος Άντζελες συμφώνησε να καταβάλει αποζημίωση σε έναν τυφλό και να αλλάξει την πολιτική του επειδή αρνήθηκε να τον δεχτεί στους χώρους του με το αιτιολογικό ότι επειδή ανήκει σε "αυτήν την κατηγορία" δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει τις οδηγίες.
Το Spa Palace, το οποίο ανήκει στον όμιλο CJ Spa, διευθέτησε την υπόθεση με το υπουργείο Δικαιοσύνης έπειτα από καταγγελία του πελάτη.
Σύμφωνα με τις αρχές, ο καταγγέλων ο οποίος δεν κατονομάζεται, επισκέφθηκε το σπα τον Ιούλιο του 2017 μαζί με έναν φίλο του για να κάνουν μασάζ στον συγκεκριμένο χώρο που βρίσκεται στη συνοικία Γουέστλεϊκ του Λος Άντζελες.
Ένας υπάλληλος τον ενημέρωσε ότι δεν μπορούσε να περάσει στους χώρους και να του κάνουν μασάζ καθώς "αυτή η κατηγορία" ανθρώπων δεν μπορεί να ακολουθήσει οδηγίες και ο μασέρ δεν θα μπορούσε να ασχοληθεί μαζί του, αναφέρει ανακοίνωση του υπουργείου.
Οι φίλοι έφυγαν αλλά έπειτα από 45 λεπτά δέχτηκαν τηλεφώνημα από έναν άλλον υπάλληλο του χώρου, ο οποίος τους είπε ότι μπορούν να επιστρέψουν για μασάζ. Εκείνοι όμως αρνήθηκαν.
Το Spa Palace υποστήριξε ότι δεν αρνήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον καταγγέλοντα αλλά ότι του είπαν ότι θα πρέπει να συνοδεύεται συνέχεια από τον φίλο του όσο θα βρισκόταν στους χώρους του σπα, μια πολιτική που πλέον θα αλλάξει.
"Ανθρωποι με ειδικές ανάγκες, ανάμεσά τους και τυφλοί, δεν θα πρέπει να αποκλείονται από δραστηριότητες ή υπηρεσίες με βάση στερεότυπα ή ψευδείς ισχυρισμούς", αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο αμερικανός δικηγόρος Νικ Χάνα. "Το γραφείο μου θα συνεχίσει να επιβάλει τον νόμο για να διασφαλίσει την ίση μεταχείριση για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες".
Πέραν της υποχρέωσης να αλλάξει την πολιτική του για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες το σπα συμφώνησε να καταβάλει 5.000 δολάρια ως αποζημίωση προς τον καταγγέλλοντα και άλλα 5.000 ως αστικό πρόστιμο προς το υπουργείο Οικονομικών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
