 |
|
|  Τρίτη 16/7
ΥΓΕΙΑ
Σχεδόν 770.000 οι νεκροί από AIDS το 2018 και περίπου 38 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν οροθετικοί
AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ
Περίπου 770.000 άνθρωποι σε όλον τον κόσμο πέθαναν το 2018 από AIDS και σχεδόν 38 εκατομμύρια ήταν οροθετικοί, δηλαδή ήταν φορείς του ιού που προκαλεί την νόσο, του HIV, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της υπηρεσίας του ΟΗΕ για το AIDS, της UNAIDS.
Ο HIV δεν είναι ιάσιμος και η μόλυνση μπορεί να ελεγχθεί με την λήψη αντιρετροϊκών φαρμάκων.
Περίπου 23,3 εκατομμύρια από τα 37,9 εκατομμύρια φορείς σε όλον τον κόσμο λαμβάνουν σήμερα αντιρετροϊκή αγωγή.
Σύμφωνα με την έκθεση, περί το 1,7 εκατομμύριο είναι τα νέα κρούσματα, δηλαδή μείωση 16% σε σχέση με το 2010, γεγονός που οφείλεται κυρίως στην σταθερή πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε τμήματα της ανατολικής και νότιας Αφρικής.
Από το 2010, η νότια Αφρική, για παράδειγμα, έχει μειώσει τα κρούσματα μόλυνσης με τον HIV κατά τουλάχιστον 40% και τους θανάτους που σχετίζονται με την νόσο κατά σχεδόν 40%.
Ωστόσο, η έκθεση επισημαίνει ότι χρειάζονται πολλά ακόμη να γίνουν σε τμήματα της ανατολικής και της νότιας Αφρικής, στις περιοχές δηλαδή όπου υπάρχουν περισσότερα κρούσματα του HIV.
Τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποιούν ωστόσο ότι η παγκόσμια μάχη κατά του AIDS συναντά καθυστερήσεις, ότι οι περιθωριοποιημένες κοινότητες έχουν έλλειψη σε ζωτικής σημασίας υπηρεσίες υγείας, ενώ τα κρούσματα του HIV αυξάνονται σε κάποιες περιοχές.
Την ίδια ώρα, η παγκόσμια χρηματοδότηση για την καταπολέμηση του AIDS μειώθηκε σημαντικά το 2018, κατά σχεδόν ένα δισ. δολάρια, καθώς οι διεθνείς δωρητές έδωσαν λιγότερα χρήματα και οι επενδύσεις σε τοπικό επίπεδο δεν αυξήθηκαν αρκετά γρήγορα ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα. Περίπου 19 δισ. δολάρια διατέθηκαν για την μάχη κατά του AIDS το 2018, σύμφωνα με την UNAIDS, δηλαδή 7,2 δισ. λιγότερα από το σύνολο των 26,2 δισ. που απαιτούνται ως το 2020.
Περισσότερα από τα μισά νέα κρούσματα HIV το 2018 ήταν σε ιερόδουλες, σε χρήστες ναρκωτικών ουσιών, σε ομοφυλόφιλους άνδρες, σε διεμφυλικούς, σε κρατούμενους φυλακών και στους σεξουαλικούς σύντροφους αυτών των κατηγοριών, όπως αναφέρεται στην έκθεση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
