Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 26/8

Ομογένεια-ΗΠΑ

Έλληνας μεγιστάνας αρνείται να πληρώσει χρέος της συζύγου του στην εφορία-Εχουν πλέον εμπλακεί σε δικαστικές διαμάχες



New York Post,protothema.gr

Παντρεύτηκαν, διατηρούν μαζί μία εταιρεία real estate και έγιναν δισεκατομμυριούχοι. Το ζευγάρι Μυλωνά, Σπύρος και Αντωνία, μεγαλούργησαν στη Νέα Υόρκη και συγκεκριμένα στο Μανχάταν. Οι δυο τους δημιούργησαν μία αυτοκρατορία, επιβεβαιώνοντας το ελληνικό δαιμόνιο στο πρόσφορο έδαφος της ξενιτιάς. Ωστόσο, όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν. Σύμφωνα με δημοσίευμα της New York Post, ο 90χρονος Σπύρος Μυλωνάς αρνείται να καλύψει χρέος της συζύγου του, Αντωνίας Κοτοβού Μυλωνά, προς την εφορία, ύψους 2,27 εκατ. δολαρίων! Η 64χρονη δεν κατέβαλε ποτέ το μερίδιό της στην εφορία το 2017, με συνέπεια να κτυπήσει συναγερμός τις αμερικανικές αρχές, οι οποίες είναι αμείλικτες σε θέματα φοροδιαφυγής. Το ζευγάρι διατηρεί μια εταιρεία ακινήτων που ονομάζεται Axios, αλλά ο Σπύρος δεν είναι πρόθυμος να βοηθήσει τη γυναίκα του με το φορολογικό της χρέος, όπως αποκάλυψε ο φίλος και σύμβουλός του, Ιωάννης Κατσιματίδης. «Δεν είναι ευθύνη του Σπύρου», δήλωσε ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας σε τηλεφωνική συνέντευξη την περασμένη εβδομάδα. «Είμαι οικονομικός διαχειριστής του Σπύρου», είπε ο Ιωάννης Κατσιματίδης. «Δεν έχω εξουσιοδοτήσει τους ανθρώπους του Σπύρου να πληρώσουν τα χρέη της IRS. Είναι ευθύνη της, σύμφωνα με τη σύμβαση γάμου». «Κάνουν ξεχωριστές φορολογικές δηλώσεις και οι φόροι του Σπύρου είναι ενημερωμένοι», πρόσθεσε ο Κατσιματίδης. Η τελευταία δημόσια εμφάνιση της Αντωνίας με τον σύζυγό της ήταν το 2017. Το διάστημα εκείνο είχε ξεσπάσει σκάνδαλο μεταξύ τους, καθώς η πλευρά του Σπύρου Μυλωνά υποστήριζε ότι ποσπαθούσε να τον διώξει από το σπίτι του, προκειμένου να επιβαρυνθεί η υγεία του και να πεθάνει πιο σύντομα, παίρνοντας εκείνη την κληρονομιά της, ένα σπίτι αξίας 4,25 εκατ. δολαρίων και βέβαια την εταιρεία. Τότε άσκησε αγωγή κατά της συζύγου του, αλλά αργότερα την απέσυρε, λέγοντας ότι κατατέθηκε από τον δικηγόρο χωρίς την άδειά του. Ο Έλληνας επιχειρηματίας είπε τότε ότι έμαθε για την αγωγή από ένα δημοσίευμα. Ο Σπύρος είπε ότι υποψιάζεται πως πίσω από την αγωγή ήταν οι δύο κόρες του, διότι είναι «δυσαρεστημένες που ξαναπαντρεύτηκα». Σε πρόσφατη δικαστική κατάθεση σχετικά με αγωγή που αφορούσε τις ακίνητες περιουσίες τους, η Αντωνία ανέφερε ότι εξακολουθούν να ζουν μαζί.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία