Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 11/11

Επεισόδια στη Βολιβία μετά την παραίτηση του Έβο Μοράλες



AFP,Reuters,AΠΕ-ΜΠΕ

Ταραχές ξέσπασαν τόσο στη Λα Πας όσο και στην Ελ Άλτο, κοντά στην πρωτεύουσα της Βολιβίας, μετά την παραίτηση του Έβο Μοράλες από την προεδρία της χώρας της Λατινικής Αμερικής. Λεωφορεία πυρπολήθηκαν, ενώ κατοικίες προσωπικοτήτων υπέστησαν εμπρησμούς ή λεηλατήθηκαν, μετέδωσαν βολιβιανά ΜΜΕ. Στη Λα Πας, δεκάδες διαδηλωτές «μπήκαν στις εγκαταστάσεις μας κι άρχισαν να καίνε λεωφορεία», ανέφερε μέσω Twitter ο δημοτικός φορέας των συγκοινωνιών στη Λα Πας. Μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν στιγμιότυπα στα οποία εικονίζονται τουλάχιστον δεκαπέντε λεωφορεία στις φλόγες σε αμαξοστάσιο λεωφορείων. Ο Γουάλντο Αλμπαρασίν, επικεφαλής μιας οργάνωσης πολιτών η οποία απαιτούσε ήδη από την ημέρα των εκλογών την παραίτηση του Έβο Μοράλες, δήλωσε ότι το σπίτι του πυρπολήθηκε και καταστράφηκε από «όχλο» αποτελούμενο από μέλη του Κινήματος προς τον Σοσιαλισμό (MAS) του αυτόχθονα σοσιαλιστή ηγέτη. Ο Αλμπαρασίν, πρύτανης πανεπιστημίου της Λα Πας, μεταφόρτωσε στον λογαριασμό του στο Twitter βίντεο με το σπίτι του στις φλόγες. Μια παρουσιάστρια του τηλεοπτικού δικτύου Televisión Universitaria, η Κασιμίρα Λέμα, ανέφερε επίσης ότι το σπίτι της πυρπολήθηκε. Η κατοικία του πρώην υπουργού Χουάν Ραμόν Κιντάνα λεηλατήθηκε από αγνώστους, οι οποίοι έκλεψαν όλα του τα έγγραφα, όπως κατήγγειλε ο ίδιος σε τηλεοπτικό δίκτυο. Εξάλλου, αρκετές δεκάδες άνθρωποι προκάλεσαν τρόμο σε κατοίκους της πλούσιας συνοικίας Ατσουμάνι, στο νότιο τμήμα της Λα Πας. Σε αυτή τη συνοικία βρίσκεται η έδρα μιας εφημερίδας που επέκρινε καθημερινά τον Μοράλες, της Página 7. Στον ιστότοπο της εφημερίδας, αναρτήθηκε κείμενο που ανέφερε ότι «μπροστά στο κύμα του τρόμου που αποχαλινώθηκε στην πόλη της Λα Πας, η εφημερίδα (...) αναστέλλει τη δραστηριότητά της για λόγους ασφαλείας». Επίσης στη Λα Πας, το κτίριο της πρεσβείας της Βενεζουέλας στη Λα Πας καταλήφθηκε από κουκουλοφόρους διαδηλωτές μετά την παραίτηση από την προεδρία του Μοράλες, πιστού συμμάχου της κυβέρνησης του προέδρου Νικολάς Μαδούρο. «Εφοδιασμένοι με δυναμίτη, κουκουλοφόροι διαδηλωτές με ασπίδες κατέλαβαν την πρεσβεία της Βενεζουέλας στη Βολιβία. Είμαστε καλά και σε ασφαλές σημείο, αλλά θέλουν να διαπράξουν σφαγή. Βοηθήστε μας να καταγγείλουμε αυτή τη βαρβαρότητα», δήλωσε η η πρεσβεύτρια του Καράκας, η Κρισμπελί Γκονσάλες, στο ABI, το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Βολιβίας. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, άρχισαν να περιπολούν μονάδες του στρατού στη Λα Πας και στην Ελ Άλτο. Αντίθετα, οι αστυνομικοί - πολλές μονάδες της αστυνομίας στασίασαν τις τελευταίες ημέρες εναντίον του προέδρου Μοράλες - δεν έκαναν περιπολίες, χωρίς η απουσία τους να εξηγηθεί από την ιεραρχία της αστυνομίας.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία