 |
|
|  Τετάρτη 22/1
Εξελέγη στην Ελλάδα η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος Δημοκρατίας
Με 261 ψήφους υπερψηφίστηκε η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου,μέχρι τώρα Πρόεδρος τού Συμβούλιου της Επικρατείας
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Με 261 ψήφους υπερψηφίστηκε η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Πρόκειται για την πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει καθήκοντα ως πρώτη πολίτης της χώρας.
Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα και τους κανονισμούς, η κυρία Σακελλαροπούλου εκλέχθηκε από τον 1ο γύρο και μάλιστα με μία συναινετική διαδικασία. Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ ψήφισαν ομόφωνα υπέρ της ανωτάτης δικαστικού, η οποία αναλαμβάνει τα πολιτειακά καθήκοντα στις 13 Μαρτίου, οπότε και λήγει η θητεία του σημερινού Προέδρου, Προκόπη Παυλόπουλου.
Κατά το πρωτόκολλο, την απόφαση του Κοινοβουλίου μετέφερε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας.
Η ορκωμοσία της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας θα πραγματοποιηθεί ενώπιον του Σώματος της Βουλής στις 14 Μαρτίου, ημέρα έναρξης της θητείας της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου.
Η ίδια αναχώρησε λίγο μετά τις 09.00 το πρωί της Τετάρτης από το σπίτι της και μιλώντας στους δημοσιογράφους είπε: «Είναι η ώρα του Κοινοβουλίου».
Ποια είναι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου
Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου (Θεσσαλονίκη, 30 Μαΐου 1956) είναι Ελληνίδα δικαστικός. Από τον Οκτώβριο του 2018 υπηρετεί στη θέση της προεδρίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) και είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία του ΣτΕ.
Στις 15 Ιανουαρίου 2020 προτάθηκε από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για το αξίωμα της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από οικογένεια δικαστικών. Η καταγωγή της οικογένειάς της είναι από τη Σταυρούπολη Ξάνθης. Ο πατέρας της Νικόλαος Σακελλαρόπουλος υπήρξε αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου.
Σπούδασε στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε το 1978. Στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής της άδειας (1989-1990), παρακολούθησε μαθήματα συνταγματικού και διοικητικού δικαίου μεταπτυχιακού επιπέδου στο Πανεπιστήμιο Paris.
Έχει συγγράψει άρθρα που αναφέρονται σε ζητήματα συνταγματικού δικαίου και δικαίου του περιβάλλοντος, ενώ έχει εισηγηθεί σχετικά θέματα σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
