 |
|
|  Κυριακή 9/2
Σε κρίσιμη κατάσταση στη ΜΕΘ του «Αττικόν» ο Κώστας Βουτσάς
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Τις πιο δύσκολες ώρες της ζωής του περνάει ο Κώστας Βουτσάς και η οικογένεια του. Ο δημοφιλής και πολύ αγαπημένος ηθοποιός εξακολουθεί να νοσηλεύεται διασωληνωμένος στην εντατική του νοσοκομείου Αττικόν με τους θεράποντες ιατρούς του να λένε πως οι επόμενες ώρες είναι κρίσιμες.
Ο Κώστας Βουτσάς εισήχθη στο νοσοκομείο την περασμένη Παρασκευή (07/02) μετά από συγκοπτικό επεισόδιο και λοίμωξη του αναπνευστικού. Ο 88χρονος ηθοποιός εισήχθη αρχικά στη Μονάδα Εμφραγμάτων του νοσοκομείου, ωστόσο στη διάρκεια τη νύχτας κρίθηκε αναγκαίο να διασωληνωθεί. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του νοσοκομείου.
Σημειώνεται ότι ο Κώστας Βουτσάς μέχρι και την περασμένη Κυριακή εμφανιζόταν στο θέατρο Broadway καθώς συμμετέχει στην παιδική θεατρική παράσταση «Σταχτοπούτα» του Σαρλ Περό. Μάλιστα πρόσφατα είχε γιορτάσει τα γενέλθιά του και σε μια ξεχωριστή ανάρτηση που είχε κάνει έγραψε: «Είμαι παρά κάτι 90 ετών και θα είμαστε μαζί εξαιτίας της αγάπης σας μέχρι τα 110».
Ο ηθοποιός είχε την ίδια λοίμωξη και πριν από δυο μήνες, ενώ η Αλίκη Κατσαβού είχε πει σε τηλεοπτική εκπομπή ότι η κατάστασή του δεν εμπνέει καμία ανησυχία: «Το να μεγαλώνεις σε ένα σπίτι με ένα παιδί δεν είναι πάντα εύκολο».
Ο ηθοποιός παντρεύτηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016 με την Αλίκη Κατσαβού και στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους απέκτησαν ένα γιο, τον. Ο 88χρονος ηθοποιός, με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, πρόσφατα βίωσε την απώλεια της πρώην συζύγου του, Ερρικας Μπρόγιερ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
