 |
|
|  Κυριακή 1/3
«Χρυσές» δουλειές για τα ιδιωτικά τζετ λόγω κορωνοϊού
newmoney.gr,protothema.gr
Ο φόβος για την εξάπλωση της επιδημίας κορωνοϊού μπορεί να πλήττει τις εμπορικές πτήσεις και τις αεροπορικές εταιρείας παγκοσμίως, όμως οι εταιρείες ιδιωτικών τζετ καταγράφουν σημαντική αύξηση της ζήτησης από πλούσιους ταξιδιώτες που προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν την έκθεσή τους και να βρουν εναλλακτικές λύσεις για τις ανασταλείσες πτήσεις.
«Αναμφισβήτητα υπάρχει αύξηση της ζήτησης στα αιτήματα άμεσης μεταφοράς«, δήλωσε ο Adam Twidell, διευθύνων σύμβουλος του PrivateFly. «Καταγράφουμε επίσης σημαντική αύξηση στα διερευνητικά αιτήματα για μεταφορά γκρουπ ατόμων τόσο από επιχειρήσεις όσο και από ιδιώτες.»
«Ο αριθμός των αιτημάτων για υπηρεσίες ιδιωτικών τζετ έχει αυξηθεί – ειδικά στις πτήσεις μεγάλων αποστάσεων», δήλωσε ο Richard Lewis, πρόεδρος του Insignia Group, που διοργανώνει ταξίδια για πλούσιους πελάτες. «Οι πελάτες μας δεν είναι πρόθυμοι να μοιραστούν την καμπίνα με άλλους ανθρώπους.»
Ένα τέτοιο ταξίδι δεν είναι φθηνό, αλλά θα μπορούσε να θεωρηθεί σχετικά ανταγωνιστικό με το κόστος μιας πολυτελούς μετακίνησης με εμπορική πτήση.
Το κόστος μιας μετ’ επιστροφής πτήσης από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο με ένα Gulfstream IV 12 θέσεων είναι περίπου 140.000 δολάρια, παρότι το πλήθος των ατόμων συμπιέζει τον παράγοντα άνεσης. Σε μια εμπορική πτήση με εισητήριο πρώτης κατηγορίας που θα περιλάμβανε και κρεβάτι το κόστος θα ανέρχονταν σε 10.000 δολάρια.
Για τις εταιρείες και εκείνους που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν επιπλέον, είναι ένας τρόπος ελαχιστοποίησης του κινδύνου μόλυνσης.
Ο όμιλος JetSet, με έδρα τη Νέα Υόρκη εκτελεί περίπου 150 πτήσεις το μήνα και έχει καταγράψει αύξηση κατά 25% στις δραστηριότητές της τις τελευταίες εβδομάδες. Ο φόβος του ιού φαίνεται πως ωθεί την αύξηση της ζήτηση, δήλωσε ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος Steve Orfali.
Πολλοί από τους πελάτες του έχουν μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις τα στελέχη των οποίων πρέπει να ταξιδεύουν σε εργοστάσια και καταστήματα. Άλλοι το σκέφτονται ως λύση για τις οικογενειακές τους διακοπές.
«Όταν πρόκειται για ένα προσωπικό ταξίδι, δεν θέλουν να εκθέσουν την οικογένειά τους, γι ‘αυτό πληρώνουν για ένα ιδιωτικό τζετ αντί για εισιτήρια πρώτης κατηγορίας για όλα τα μέλη της οικογένειας και τον κίνδυνο συγχρωτισμού», δήλωσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
