 |
|
| 
Διαβάστε τις συμβουλές και τις επισημάνσεις τού Δαλάϊ Λάμα
Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προσωπικά και παγκόσμια προβλήματα?
Μάριμπορ/Σλοβενία
Την ανάγκη καλλιέργειας θετικών συναισθημάτων, όπως η αγάπη, ο
σεβασμός και η ανοχή, για την επίτευξη πνευματικής ειρήνης, που είναι
το κλειδί στην επίλυση των προκλήσεων με τις οποίες είναι αντιμέτωπη η
ανθρωπότητα, υπογράμμισε ο Δαλάι Λάμα σε διάλεξη στο Μάριμπορ της
Σλοβενίας, την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2012.
«Καλλιεργώντας τις εσωτερικές φυσικές δυνατότητές μας μπορούμε να
αλλάξουμε τον κόσμο» ανέφερε ο 77χρονος πνευματικός ηγέτης των
Θιβετιανών Τενζίν Γκιάτσο και επισήμανε ότι η ανθρωπότητα έχει κάνει
ένα τεράστιο βήμα εμπρός κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.
Οι άνθρωποι άρχισαν να απορρίπτουν πολέμους, έχουν αποκτήσει
περιβαλλοντική συνείδηση και η κατανόηση μεταξύ των θρησκειών είναι
μεγαλύτερη, τόνισε.
«Η ανθρωπότητα προφανώς γίνεται πιο ώριμη, η ανθρώπινη σκέψη
βελτιώνεται. Γι αυτό το λόγο παραμένω αισιόδοξος, παρά τα προβλήματα»
σημείωσε ο Δαλάι Λάμα.
Επιπλέον εκτίμησε ότι οι άνθρωποι φέρνουν οι ίδιοι τα περισσότερα
προβλήματα και είναι λογικό να μπορούν να τα ξεπεράσουν. Κάθε άτομο
πρέπει να το καταφέρνει μόνο του. «Ο εγκέφαλός μας είναι εξίσου
μεγάλος, όλοι έχουμε τις ίδιες δυνατότητες» πρόσθεσε.
Πρέπει κάποιος να διακρίνει τα καλά και τα άσχημα συναισθήματα, όπως
φόβο, θυμό, ζήλια, επειδή τα τελευταία χωρίζουν τους ανθρώπους, ενώ τα
καλά τους φέρνουν πιο κοντά και τους κάνουν πιο σίγουρους.
«Εμείς πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να αναπτύξουν αυτή τη
δυνατότητα» επισήμανε ο Δαλάι Λάμα και υπογράμμισε ότι είναι αναγκαία
οικουμενική προσέγγιση, μία κοσμική προσέγγιση που θα σέβεται όλες τις
θρησκείες και τον αθεϊσμό.
Ο Δαλάι Λάμα εκτίμησε ότι αυτή είναι η αποστολή των νέων γενιών, καθώς
έχουν την ευκαιρία και την ευθύνη να αλλάξουν τον κόσμο. «Αν έχεις
όραμα, ενθουσιασμό, αποφασιστικότητα και σύνεση, μπορείς να
οικοδομήσεις έναν καλύτερο κόσμο» επισήμανε.
Τη διάλεξη με θέμα «Καλλιεργώντας την πνευματική ειρήνη», του Δαλάι
Λάμα, ο οποίος επισκέφθηκε ξανά το Μάριμπορ το 2010 και τη Λιουμπλιάνα
το 2002, παρακολούθησαν περίπου 2.500 άνθρωποι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
