 |
|
|  Τρίτη 26/5
Φρίκη στην Ινδία
Άνδρας κατηγορείται ότι χρησιμοποίησε... δύο φίδια για να σκοτώσει τη σύζυγό του!
AFP,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η οχιά δεν τον βοήθησε να ολοκληρώσει τον σκοπό του, επομένως αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια κόμπρα. Η ινδική αστυνομία συνέλαβε έναν άνδρα που κατηγορείται ότι χρησιμοποίησε δύο δηλητηριώδη φίδια για να δολοφονήσει τη σύζυγό του, θέλοντας να πείσει τις αρχές ότι επρόκειτο για ατύχημα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές της πολιτείας Κεράλα (νότια Ινδία), ο Σούρατζ, ηλικίας 27 ετών, προμηθεύτηκε μια οχιά για να δαγκώσει τη σύζυγό του Ούτρα. Η νεαρή γυναίκα επέζησε της επίθεσης, όμως χρειάστηκε να νοσηλευτεί για 2 μήνες, περιέγραψε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο αστυνομικός που έχει αναλάβει την έρευνα Άσοκ Κουμάρ.
Καθώς η Ούτρα ανέρρωνε στο σπίτι των γονιών της αυτόν τον μήνα, ο Σούρατζ πέταξε πάνω της, ενώ εκείνη κοιμόταν, μια κόμπρα, που είχε πάρει από έναν εκτροφέα ερπετών. «Ο Σούρατζ έμεινε στο ίδιο δωμάτιο με την Ούτρα, κάνοντας σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Ακολουθούσε την πρωινή ρουτίνα του, όταν άκουσε τα ουρλιακτά της μητέρας της Ούτρα», αναφέρει η αστυνομία.
Ο θάνατος της άτυχης γυναίκας επιβεβαιώθηκε στο νοσοκομείο.
Οι γονείς της Ούτρα άρχισαν να υποψιάζονται τον γαμπρό τους, όταν εκείνος δήλωσε ότι θέλει να πάρει μέρος της περιουσίας της, λίγες μόλις ημέρες μετά τον θάνατό της. Η Ούτρα προερχόταν από εύπορη οικογένεια, σε αντίθεση με εκείνη του Σούρατζ, που εργάζεται σε τράπεζα. Το ζευγάρι είχε αποκτήσει ένα παιδί ενός έτους.
Η άρση του τηλεφωνικού απορρήτου έδειξε πως ο ύποπτος είχε επαφές με εκτροφείς ερπετών και έψαχνε βίντεο με φίδια στο διαδίκτυο, σύμφωνα με την αστυνομία.
Η προίκα της Ούτρα ήταν διόλου ευκαταφρόνητη: σχεδόν 100 χρυσά νομίσματα, ένα καινούργιο αυτοκίνητο και μισό εκατομμύριο ρούπιες σε ρευστό (6000 ευρώ).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
