 |
|
|  Τετάρτη 15/7
Ακίνητα εκατομμυρίων αλλάζουν χέρια στην Ελλάδα
Πληροφορίες οτι γνωστός΄Ελληνας μεγαλοεπιχειρηματίας αγόρασε έναντι 3.000.000 ευρώ 6όροφη πολυκατοικία στο Κολωνάκι,που ανήκε σε ζάμπλουτο Τούρκο
newsauto.gr,protothema.gr
Λένε ότι ένα μυστικό παραμένει μυστικό όταν το ξέρουν μόνο δύο. Αν τo μάθουν περισσότεροι είναι πλέον ζήτημα χρόνου να γίνει ευρύτερα γνωστό σε διάφορους κύκλους, πόσο μάλλον όταν αφορά μια αγορά ακινήτου στο Κολωνάκι, στην οποία εμπλέκονται δύο πολύ γνωστοί επιχειρηματίες. Ο πρώτος είναι ο Απόστολος Βακάκης ή Mr. Jumbo όπως τον αποκαλούν ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες αγόρασε την εντυπωσιακή κατοικία του Φερίτ Σαχένκ της Dogus, γνωστού από τις επενδύσεις του στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Πρόκειται για έναν επιχειρηματία που έχει πολλούς φίλους στην Ελλάδα ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης και ο τραγουδιστής Αντώνης Ρέμος.
Το ακίνητο που «άλλαξε» χέρια είναι μια εντυπωσιακή πολυκατοικία έξι ορόφων στην συμβολή των οδών Υψηλάντη & Γενναδίου, κατασκευασμένη με την αισθητική της αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του ’50 που ευνοούσε τα μεγάλα και άνετα οροφοδιαμερίσματα.
Το παρασκήνιο της αγοροπωλησίας επιμένει ότι η συμφωνία ανάμεσα στον Απόστολο Βακάκη και τον Φερίτ Σαχένκ, είχε ουκ ολίγες δυσκολίες, κυρίως σε ότι αφορούσε το τελικό τίμημα. Ο Έλληνας επιχειρηματίας η εταιρία του οποίου to 2019 είχε είχε καθαρά κέρδη 151.100.000 ευρώ θεωρείται ένας από τους πλέον σκληρούς διαπραγματευτές στην αγορά. Έτσι παρόλο που ο βαθύπλουτος Τούρκος είχε δώσει 4.000.000 ευρώ πριν από πέντε χρόνια για να αγοράσει την συγκεκριμένη πολυκατοικία κατάφερε να την κάνει δίκή του με ένα τίμημα που έφτασε τα 3.000.000 ευρώ.
Κάποιοι μάλιστα λένε ότι πιθανόν να έδωσε κάτι λιγότερο, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ο Σαχένκ τους τελευταίους μήνες πουλάει συνέχεια ακίνητα και ξενοδοχεία που ανήκουν στη Dogus, επισήμως λόγω αναρδιάθρωσης του χαρτοφυλακίου της εταιρίας. Όπως έγινε γνωστό πριν από πέρυσι είχε ήδη μπει πωλητήριο σε κάποια εκπληκτικά ακίνητα που ανήκουν στον Τούρκο επιχειρηματία, όπως το ξενοδοχείο Capri Palace, η Villa Borghese στην Ρώμη και το Grand Hyatt στην Κωνσταντινούπολη. Άμεσος ενδιαφερόμενος για τα προαναφερθέντα είναι η Dubai Holding, η κρατική εταιρία επενδύσεων του Εμιράτου και σύμφωνα με πληροφορίες οι συνομιλίες είναι συνεχείς, προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή και να κλείσει το deal.
Ο Φερίτ Σαχένκ πάντως ξεκαθάρισε πριν από λίγες εβδομάδες ότι δεν πρόκειται να πουλήσει τα ξενοδοχεία του στην Ελλάδα, δηλαδή το Hilton και το ποσοστό του στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Ειδικά για το Hilton ακούστηκαν διάφορα όταν αναβλήθηκαν οι εργασίες ανακαίνισης για την φετινή χρονιά, με το ύψος τους να ανέρχεται σε 50.000.000 ευρώ. Σε αυτό σύμφωνα με τον επιχειρηματία συνέβαλαν και οι θετικές επιδόσεις του ξενοδοχείου στο πλαίσιο της γενικότερης ανόδου του τουρισμού της Αθήνας. Σε ότι αφορά τον «Αστέρα Βουλιαγμένης» επισήμανε ότι θα είναι έτοιμος να ανοίξει το 2019, χωρίς όμως να προσδιορίσει ημερομηνίες ενώ δεν εισήλθε σε περισσότερες λεπτομέρειες του πρότζεκτ. Όσο για το ακίνητο-φιλέτο που είχε αγοράσει, θεώρησε σύμφωνα με το παρασκήνιο της πώλησης, ότι θα μπορούσε να πιάσει μια καλή τιμή, αφού βρίσκεται σε ένα από τα ωραιότερα σημεία του Κολωνακίου και η θέα από το ρετιρέ είναι εκπληκτική.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
