 |
|
|  Κυριακή 13/9
Φεστιβάλ Βενετίας
Χρυσός Λέοντας στο «Nomadland» της Κλόε Ζάο - Αργυρός στον Κιγιόσι Κουροσάβα
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Η αμερικανική ταινία «Nomadland» της Κλόε Ζάο απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα του 77ου κινηματογραφικού φεστιβάλ της Βενετίας.
Η κριτική επιτροπή της 77ης Μόστρα, της οποίας προεδρεύει η Αυστραλή ηθοποιός Κέιτ Μπλάνσετ, έδωσε το βραβείο καλύτερης ταινίας στην Αμερικανίδα σκηνοθέτιδα κινεζικής καταγωγής Κλόε Ζάο. Η 38χρονη Ζάο είναι η πρώτη γυναίκα που λαμβάνει αυτό το βραβείο τα τελευταία 10 χρόνια.
Στο φιλμ η ΜακΝτόρμαντ υποδύεται στον ρόλο μια γυναίκα που όταν χάνει τα πάντα αποφασίζει να ζήσει ως νομάς στις ΗΠΑ τού σήμερα.
Τον Αργυρό Λέοντα καλύτερης σκηνοθεσίας κέρδισε ο Ιάπωνας Κιγιόσι Κουροσάβα για την ταινία «Wife of a Spy» (Η γυναίκα ενός κατασκόπου).
Η 77η Μόστρα ήταν εφέτος «θηλυκή» και κυριαρχούσαν οι γυναικείες καλλιτεχνικές παρουσίες. Η πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής Κέιτ Μπλάνσετ έδωσε από νωρίς το στίγμα της εκδήλωσης που αψήφησε τον κορωνοϊό και ανέδειξε το σινεμά των γυναικών. Από τις 18 ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος, οκτώ σκηνοθετήθηκαν από γυναίκες, έξι περισσότερες σε σχέση με πέρσι, ενώ δύο γυναίκες τιμήθηκαν από την Μπλάνσετ για το σύνολο του έργου τους, η ηθοποιός Τίλντα Σουίντον και η κινηματογραφίστρια από το Χονγκ Κονγκ, Ανν Χούι.
Αναλυτικά τα βραβεία:
- Χρυσός Λέοντας καλύτερη ταινίας : «Nomadland» της Κλόε Ζάο (ΗΠΑ)
- Μεγάλο βραβείο της κριτικής επιτροπής : «Nuevo Orden» του Μισέλ Φράνκο (Μεξικό)
- Αργυρός Λέοντας καλύτερης σκηνοθεσίας: στον Ιάπωνα Κιγιόσι Κουροσάβα για την ταινία «Wife of a Spy» (Η γυναίκα ενός κατασκόπου).
- Βραβείο καλύτερου σεναρίου : στον Ινδό Chaitanya Tamhane, σεναριογράφο και σκηνοθέτη της ταινίας «The disciple»
- Ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής: στην ταινία «Αγαπητοί Σύντροφοι» του Αντρέι Κοντσαλόφσκι (Ρωσία)
- Βραβείο α΄γυναικείου ρόλου : στη Βρετανίδα Βανέσα Κίρμπι για τον ρόλο της στην ταινία «Pieces of a woman» του Κορνέλ Μούντρουτσο.
- Βραβείο α΄ανδρικού ρόλου: στον Ιταλό Πιερφρανσέσκο Φαβίνο για την ερμηνεία του στην ταινία «Padrenostro» του Κλαούντιο Νότσε (Ιταλία)
- Βραβείο «Μαρτσέλο Μαστρογιάνι» καλύτερου/ης νέου/ας ηθοποιού : στον Ιρανό Ρουχολάχ Ζαμανί, ένα παιδί από τους δρόμους της Τεχεράνης πρωταγωνιστής στον πρώτο του ρόλο του στην ταινία «Khorshid» του Ματζίντ Ματζιντί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
