 |
|
|  Δευτέρα 5/10
΄Απαιχτος ο Τραμπ
΄Εκανε ...βόλτα με το αυτοκίνητο έξω από το νοσοκομείο, για να χαιρετίσει οπαδούς του, προκαλώντας αντιδράσεις
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ βγήκε για λίγη ώρα χθες Κυριακή από την πτέρυγα του στρατιωτικού νοσοκομείου Ουόλτερ Ριντ όπου νοσηλεύεται από την Παρασκευή προκειμένου να κάνει μια μικρή βόλτα με SUV που κινείτο αργά και να χαιρετίσει πλήθος οπαδών του έξω από το νοσοκομείο, την παραμονή της ενδεχόμενης επιστροφής του στον Λευκό Οίκο.
Προς γενική έκπληξη, μια οχηματοπομπή αποτελούμενη από μαύρα SUV εμφανίστηκε μπροστά στις πύλες του νοσοκομείου Ουόλτερ Ριντ νωρίς το βράδυ, κι ο Ντόναλντ Τραμπ, με μάσκα, χαιρέτισε μέσα από το κλειστό παράθυρο του αυτοκινήτου της προεδρίας πολυάριθμους υποστηρικτές του, που είχαν εγκατασταθεί στον χώρο έξω από το νοσοκομείο το Σαββατοκύριακο.
Η κίνηση προκάλεσε σφοδρές επικρίσεις, από γιατρούς κι όχι μόνο, ιδίως επειδή έθεσε σε κίνδυνο τους πράκτορες της Μυστικής Υπηρεσίας που συνόδευσαν τον ένοικο του Λευκού Οίκου στη βόλτα.
«Όλοι όσοι ήταν μέσα στο όχημα που έκανε αυτή την εντελώς ανώφελη προεδρική βόλτα πρέπει να τεθούν σε καραντίνα για 14 ημέρες»,τόνισε ο Τζέιμς Φίλιπς, της σχολής ιατρικής του πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσινγκτον. «Μπορεί να αρρωστήσουν. Μπορεί να πεθάνουν. Για χάρη του πολιτικού θεάτρου. Επειδή διατάχθηκαν από τον Τραμπ να βάλουν τη ζωή τους σε κίνδυνο για αυτό το θέατρο. Παράνοια».
Ο Ζικ Εμάνουελ, πρόεδρος του τμήματος ιατρικής δεοντολογίας και πολιτικής της υγείας στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνιας, επισήμανε από την πλευρά του μέσω Twitter ότι «το να αναγκάζονται να επιβιβαστούν πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας σε αυτοκίνητο μαζί με έναν ασθενή που έχει την COVID-19, με τα παράθυρα κλειστά, τους εκθέτει χωρίς λόγο σε κίνδυνο μόλυνσης. Γιατί; Για ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα».
Μετά τη βόλτα με το θωρακισμένο προεδρικό όχημα, που είναι εξάλλου ερμητικά σφραγισμένο για την αποτροπή του κινδύνου επίθεσης με χημικό ή βιολογικό όπλο, ο Λευκός Οίκος ενημέρωσε πως ο πρόεδρος επέστρεψε στην ειδική πτέρυγα του Ουόλτερ Ριντ όπου του προσφέρονται φροντίδες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
