 |
|
|  Παρασκευή 4/12
Γιαγιά - συνοδός πολυτελείας, ετών 57, με επτά εγγόνια!
DAILY MAIL,ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Μια γιαγιά- με επτά εγγόνια- έγινε συνοδός πολυτελείας στα 47 της χρόνια, καθώς είχε… βαρεθεί τις τυχαίες γνωριμίες που δεν οδηγούσαν πουθενά αλλού πέρα από το κρεβάτι. Σήμερα, στα 57 της χρόνια, με το βιβλίο της «Tara Behind Closed Doors», αποκαλύπτει τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες με στόχο να «σπάσει» το στίγμα του επαγγέλματος…
Η Tέιλορ Τάρα, από το Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, ξεκίνησε να βγαίνει ξανά ραντεβού μετά από δέκα χρόνια μοναχικής ζωής, αλλά πολύ γρήγορα συνειδητοποίησε ότι οι άντρες, με τους οποίους έβγαινε, ήθελαν μόνο «ένα πράγμα» από αυτήν. «Τότε σκέφτηκα, πως εφόσον αυτό είναι το μόνο που θέλουν από εμένα, θα πρέπει να το πληρώσουν!», λέει γελώντας στη DAILY MAIL. Αφού ξεφύλλισε μια τοπική εφημερίδα, η Τέιλορ, που ήταν τότε μητέρα τριών παιδιών, ένιωσε την «καρδιά της να χτυπά γρήγορα» καθώς καλούσε τον αριθμό ενός πορνείου που βρήκε στις τελευταίες σελίδες με τις «προσωπικές καταχωρήσεις». Μέσα σε λίγες ώρες, η Τέιλορ βρέθηκε να στέκεται σε ένα δωμάτιο, «περιτριγυρισμένη από όμορφες γυναίκες» καθώς περίμενε με αγωνία τους πελάτες να την επιλέξουν στην πρώτη της νύχτα ως συνοδός. «Στην αρχή, ήμουν έτοιμη να κάνω εμετό, ήταν πολύ τρομακτικό. Σκεφτόμουν, “Ποιος θα πληρώσει για μένα; Ποιος θα με θέλει;"»
Αλλά προς μεγάλη της έκπληξη, στο τέλος της βραδιάς είχε ήδη τρεις πελάτες. Και αυτή αποδείχθηκε γρήγορα μια προσοδοφόρα καριέρα καθώς συνέχισε να εργάζεται για τα επόμενα 10 χρόνια της ζωής της ως συνοδός. Η 57χρονη πλέον, που εξακολουθεί να εργάζεται ως GILF (το αντίστοχο της MILF αλλά σε γιαγιά!) συνοδός κυριών, δηλώνει ότι προσφέρει οτιδήποτε, από την «εμπειρία της φιλενάδας» και τις φαντασιώσεις έως «ήπια» βίτσια και φετίχ. Χρεώνει έως και 300 δολάρια την ώρα και οι πελάτες της προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα. «Κάθε πελάτης είναι διαφορετικός και όλοι θέλουν διαφορετικά πράγματα. Διαφέρουν σε ηλικίες, εθνικότητες και επαγγέλματα. Έχουν διαφορετικά γούστα, φετίχ, φαντασιώσεις και βίτσια- αλλά κάνω μόνο τα ήπια πράγματα, όχι τον σκληρό πυρήνα », αναφέρει χαρακτηριστικά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
