Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Kυριακή 25/7

Διχάζουν την ανθρωπότητα οι διαστημικές βόλτες των Κροίσων



newsbeast

Ενθουσιασμό, αλλά και έντονες αντιδράσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου προκαλεί η «εξόρμηση» στο Διάστημα τριών δισεκατομμυριούχων (και εκ των πλουσιοτέρων ανθρώπων στο πλανήτη). Ο Ρίτσαρντ Μπράνσον και ο Τζεφ Μπέζος έκαναν ήδη προ ημερών την πρώτη τους διαστημική «βόλτα», ενώ επίκειται και η αντίστοιχη απόπειρα του Έλον Μασκ, με τα πανάκριβα διαστημικά τους πρότζεκτ να συναγωνίζονται για την κατάκτηση του Διαστήματος, όπως έκαναν οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ τις δεκαετίες του ‘60 και του ’70. Το δρόμο άνοιξε ο ιδιοκτήτης της Virgin Galactic, Ρίτσαρντ Μπράνσον αφού απογειώθηκε στις 11 Ιουλίου -μένοντας στο Διάστημα για περίπου 15 λεπτά- και πολλοί έσπευσαν να τον χρίσουν νικητή του Διαστήματος. Δέκα ημέρες μετά, στις 21 του μήνα, έλαβε χώρα και η ιστορική πτήση 10 λεπτών και 18 δευτερολέπτων του Τζεφ Μπέζος με τον πύραυλο της Blue Origin, ο οποίος έγινε ο δεύτερος άνθρωπος που πραγματοποίησε εμπορική διαστημική πτήση. Βέβαια, όπως είπαν κατόπιν οι πάσης φύσεως αναλυτές, ο ιδρυτής της Amazon -και πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου- ήταν εκείνος που βγήκε κερδισμένος από αυτή την πρώτη διαστημική «κόντρα», αφού ταξίδεψε μεν λιγότερη ώρα, αλλά σε μεγαλύτερο ύψος, καθώς το σκάφος της Blue Origin έφτασε στα 105 χιλιόμετρα στο απόγειο της πτήσης του (5 χλμ. πάνω από την Γραμμή Καρμάν, το «όριο του διαστήματος»), έναντι 86 χιλιομέτρων της Virgin Galactic. Το γεγονός πάντως παραμένει αδιαμφισβήτητο: αμφότερες οι πτήσεις στέφθηκαν με επιτυχία και έδειξαν το δρόμο για το τι θα επακολουθήσει στο εγγύς μέλλον, ειδικά όταν μπει στο παιχνίδι και ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος στο κόσμο: ο Ελον Μασκ. Η εταιρεία του, η SpaceX, θα μπει και αυτή στη μάχη του Διαστήματος τον ερχόμενο Σεπτέμβριο με μια τροχιακή αποστολή με τον πύραυλο Crew Dragon, με την εταιρεία να σχεδιάζει την αποστολή αρκετών τουριστών μέχρι τα τέλη του 2021 με την κάψουλα Crew Dragon στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, σε ένα ταξίδι διαρκείας αρκετών ημερών. Αμέσως μετά (αλλά και πριν) τις πτήσεις των Μπράνσον και Μπέζος, ήρθε και η αντίδραση, καθώς πολλοί (τόσο εξ ευωνύμων, πολιτικά, όσο και εκ δεξιών) τους κατηγόρησαν για οικολογική και κοινωνική αναλγησία. Λόγου χάρη, το ταξίδι του Μπέζος κόστισε 2,5 εκατ. δολάρια ανά λεπτό και άφησε στην ατμόσφαιρα 200 με 300 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά κάθε επιβάτη (συνολικά 4 άτομα ταξίδεψαν). Αλλά και η Σάνον Στίροουν υποστηρίζει σε άρθρο της στο The Atlantic ότι «οι δύο Κροίσοι διάλεξαν τη χειρότερη στιγμή για το ταξιδάκι τους αυτό. Γιατί ειδικά στις ΗΠΑ, η κλιματική κρίση τώρα αρχίζει να γίνεται αισθητή ως κρίση. Οι δυτικές ΗΠΑ βρίσκονται στη μέση της περιόδου των πυρκαγιών, αντιμετωπίζοντας πρωτοφανείς ξηρασίες και καύσωνες». Και μετά έχουμε και τις πρωτοφανείς πλημμύρες στη Βόρεια Ευρώπη. «Την ώρα που ο κόσμος πνίγεται και τσουρουφλίζεται, δύο από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο αποφασίζουν να ανταγωνιστούν με τους ιδιόκτητους πυραύλους για να δουν ποιος μπορεί να φτάσει στο Διάστημα λίγες ημέρες πριν από τον άλλον. Θα μπορούσαν να αναβάλουν τα ταξίδια τους έως την ημέρα που άνθρωποι ανά την υφήλιο δεν θα αναμένουν εναγωνίως εμβόλια για να τους σώσουν από τον κορονοϊό», σημειώνεται εμφατικά στο δημοσίευμα. Εξίσου κατακριτέος είναι, φυσικά, και ο Μασκ, ο οποίος, όπως λέει η Στίροουν, προετοιμάζεται «να καταστρέψει τον νυχτερινό ουρανό με τον τεράστιό του αστερισμό δορυφόρων». «Εν τέλει, τα διάφορα ταξίδια των Κροίσων στο Διάστημα αποτελούν μία υπενθύμιση όλων εκείνων των “εγκόσμιων” μπορούν αυτοί να αποφύγουν σε αντίθεση με εμάς τους υπόλοιπους», αναφέρει η δημοσιογράφος. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και το επικριτικό άρθρο γνώμης του αμερικανικού περιοδικού Jacobin, το οποίο προτείνει, μεταξύ σοβαρού και αστείου, να… εγκαταλείψουμε τους δισεκατομμυριούχους στο διάστημα («Leave the billionaires in space») αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Έχουμε από τη μία τους Κροίσους αυτούς που έχουν εμπλακεί μεταξύ τους σε έναν διαγωνισμό με “έπαθλο” το ποιος θα διαβεί πρώτος την έξοδο από την ατμόσφαιρα και από την άλλη έχουμε τα δισεκατομμύρια από εμάς που δεν πρόκειται να κάνουν τέτοιο ταξίδι στον αιώνα τον άπαντα και που έχουμε, ανάμεσα σε όλα τα άλλα, να διαχειριστούμε τις επιδράσεις του καπιταλισμού και της απληστίας στη δραματική κλιματική κατάσταση. Σε μια χρονική στιγμή που λογικά θα έπρεπε να επικεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις και τους πόρους στην προσπάθεια να παραμείνει βιώσιμος ο πλανήτης, οι δισεκατομμυριούχοι μας αποσπούν την προσοχή μ’ αυτό το διαστημικό πανηγύρι». Αν μη τι άλλο, δεν τρέφουν όλοι τον ίδιο ενθουσιασμό για την Κατάκτηση του Διαστήματος…

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία