 |
|
|  Πέμπτη 9/9
Μαθηματικός έφτιαξε αλγόριθμο για να βγάλει τον καλύτερο
ποδοσφαιριστή όλων των εποχών
newsbeast.gr
Ένας καθηγητής κατάφερε να… λύσει την «αιώνια εξίσωση», αναδεικνύοντας
τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.
Κι αν ο Πορτογάλος σταρ βρίσκεται στην κορυφή της G.O.A.T. κατάταξης
(Greatest Of All Time)… βάση μαθηματικού μοντέλου, η ανάλυση δεδομένων
από τον Δρ. Τομ Κράφορντ, μαθηματικό στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης,
φέρει τον Λιονέλ Μέσι δεύτερο, μπροστά από τον Πελέ, που συμπληρώνει
το βάθρο.
Απαντώντας στο αιώνιο ποδοσφαιρικό ερώτημα που συνεχίζει να συζητείται
σε όλο τον κόσμο, «Ποιος είναι ο μεγαλύτερος όλων των εποχών;», ο
Κριστιάνο Ρονάλντο έφτασε στην κορυφή του G.O.A.T, με ένα νέο
αλγόριθμο με βάση τα δεδομένα που αναπτύχθηκαν από τον Κράφορντ.
Κατά παραγγελία του LiveScore, το οποίο βεβαίως ανακοίνωσε τον
Κριστιάνο Ρονάλντο ως «Επίσημο Πρεσβευτή», ο Δρ. Κράφορντ «ανέλυσε
δεκάδες από τους πιο εμβληματικούς ποδοσφαιριστές της ιστορίας σε μία
από τις πιο εμπεριστατωμένες ερευνητικές μελέτες όλων των εποχών και
τους αξιολόγησε έναντι επτά μοναδικών κατηγοριοποιημένων σημείων
δεδομένων».
Περιλαμβάνοντας αστέρια γενιάς, των οποίων η προβολή και τα
κατορθώματά τους εκτείνονται από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα,
ξεχώρισαν οι 10 παίκτες από το ποδόσφαιρο της Νότιας Αμερικής και της
Ευρώπης.
«Ως μεγάλος φίλαθλος του ποδοσφαίρου, έχω συζητήσει εδώ και καιρό με
τους φίλους μου ποιος είναι ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των
εποχών. Μου άρεσε να φέρνω μαθηματικά στη μάζα τα τελευταία χρόνια,
οπότε το να μπορείς να παρουσιάζεις πώς μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις
στον κόσμο του ποδοσφαίρου ήταν πολύ διασκεδαστικό. Ενώ ο Κριστιάνο
Ρονάλντο έχει ξεπεράσει τον αλγόριθμό μου, είναι σαφές ότι όλα τα
στατιστικά στοιχεία των άλλων παικτών είναι απολύτως απίστευτα και
είμαι βέβαιος ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί!», ανέφερε ο Δρ. Τομ
Κράφορντ .
Αξιοσημείωτη η απουσία του από το Top 5 του Ντιέγκο Μαραντόνα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
