 |
|
|  Tετάρτη 3/11
Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας
Επείγουσα έκκληση για εμβόλιο κατά βακτηρίου, που προκαλεί σηψαιμία
και μηνιγγίτιδα, και σκοτώνει χιλιάδες μωρά κάθε χρόνο
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έκανε επείγουσα έκκληση να αναπτυχθεί
εμβόλιο κατά μιας βακτηριακής μόλυνσης η οποία ενοχοποιείται για τον
θάνατο 150.000 βρεφών και νεογνών κάθε χρόνο.
Ο στρεπτόκοκκος της ομάδας Β (SGB), που προκαλεί σηψαιμία και
μηνιγγίτιδα, είναι πρόβλημα δημόσιας υγείας πολύ σοβαρότερο απ’ ό,τι
πιστευόταν μέχρι τώρα, τονίζεται σε έκθεση του οργανισμού αυτού,
μέρους του συστήματος του ΟΗΕ, και της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής
Ιατρικής του Λονδίνου ( LSHTM).
Η έκθεση αποκαλύπτει πως σε αυτό το είδος βακτηρίου οφείλονται 500.000
πρόωρες γεννήσεις τον χρόνο και πολλές μόνιμες αναπηρίες παιδιών.
Το έγγραφο, που επιβεβαιώνει την έκταση του φαινομένου –γύρω στα
100.000 νεογνά πεθαίνουν και 50.000 έμβρυα γεννιούνται νεκρά κάθε
χρόνο–, τονίζει επιπλέον πως υπάρχουν «τρύπες» στη συγκέντρωση
δεδομένων, γεγονός που υποδεικνύει πως ο πραγματικός αριθμός των
θυμάτων μπορεί να είναι ακόμη πιο υψηλός.
«Αυτή η νέα μελέτη δείχνει ότι οι στρεπτόκοκκοι της ομάδας Β αποτελούν
υποτιμημένη απειλή για την επιβίωση και για την υγεία των νεογέννητων
που μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες για πολλές οικογένειες
παγκοσμίως», υπογραμμίζει ο Φίλιπ Λάμπαχ, αρμόδιος για τον εμβολιασμό
στον ΠΟΥ.
Λόγω των καταστροφικών επιπτώσεων αυτού του βακτηρίου, ο οργανισμός
«απευθύνει έκκληση –από κοινού με τους εταίρους του– να αναπτυχθεί
επειγόντως μητρικό εμβόλιο κατά του SGB», προσθέτει ο κ. Λάμπαχ.
Η καθηγήτρια Τζόι Λον του LSHTM υπογραμμίζει ότι το εμβόλιο αυτό θα
μπορούσε να σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές και εκφράζει τη λύπη της
διότι δεν έχει υπάρξει καμία πρόοδος, παρότι η ιδέα για την ανάπτυξή
του έχει διατυπωθεί εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες.
Κατά μέσον όρο, το 15% των εγκύων –ή περίπου 20 εκατ. σε ετήσια βάση–
είναι φορείς αυτού του τύπου βακτηρίου, το οποίο συνήθως αποικίζει τον
κόλπο και το ορθό.
Το βακτήριο μπορεί να μεταδοθεί στο έμβρυο μέσω του αμνιακού υγρού και
κατά τη διάρκεια του τοκετού, αν η γέννα γίνεται με φυσικό τρόπο.
Κάθε χρόνο, 40.000 παιδιά αντιμετωπίζουν νευρολογικές διαταραχές
εξαιτίας του στρεπτόκοκκου της ομάδας Β.
Επί του παρόντος, στις γυναίκες που είναι φορείς του SGB χορηγούνται
αντιβιοτικά κατά τη διάρκεια του τοκετού, για να μειωθεί ο κίνδυνος να
μολυνθεί το παιδί.
Όμως σε πολλές χώρες δεν έχει υιοθετηθεί η πρακτική αυτή.
Τα υψηλότερα ποσοστά των κρουσμάτων του SGB εντοπίζονται στην
υποσαχάρια Αφρική, όπου επιβεβαιώνονται σχεδόν οι μισές περιπτώσεις
από το παγκόσμιο σύνολο, καθώς και στην ανατολική και στη
νοτιοανατολική Ασία, διευκρινίζεται στη μελέτη.
Οι συγγραφείς υπολογίζουν ότι το εμβόλιο κατά του SGB, που θα
χορηγείτο κατά τη διάρκεια των συνηθισμένων εξετάσεων καθώς
εξελίσσεται η κύηση και θα αφορούσε περί το 70% των εγκύων, θα
επέτρεπε να αποφευχθούν οι θάνατοι 50.000 νεογνών και εμβρύων κάθε
χρόνο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
