 |
|
|  Τρίτη 21/12
Ο Τραμπ αποκάλυψε ότι έκανε την τρίτη δόση και οι υποστηρικτές του τον... γιούχαραν!
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Έντονες αποδοκιμασίες από υποστηρικτές του δέχτηκε στο Ντάλας ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, όταν αποκάλυψε ότι έκανε την τρίτη, αναμνηστική δόση του εμβολίου κατά του κορωνοϊού.
Ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος βρέθηκε στο πλατό της ζωντανής εκπομπής «Τhe History Tour», παραχωρώντας συνέντευξη στον πρώην παρουσιαστή του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου «Fox News, Μπιλ Ο Ρέιλι.
«Τόσο ο πρόεδρος όσο και εγώ είμαστε εμβολιασμένοι κατά του κορωνοϊού», είπε ο Ο' Ρέιλι απευθυνόμενος στους Αμερικανούς που είχαν συγκεντρωθεί στο συνεδριασκό κέντρο «American Airlines Center».
«Έκανες την αναμνηστική δόση του εμβολίου;», ρώτησε τον Ντόναλντ Τραμπ ο Αμερικανός δημοσιογράφος.
«Ναι», απάντησε ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ.
«Μη! Όχι! Όχι! Όχι! Όχι!», άρχισε να φωνάζει το πλήθος κουνώντας το δάχτυλο ως αντίδραση στα λεγόμενα του Τραμπ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ έχει εκφράσει την αντίθεσή του στη υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού.
Επιπλέον, εδώ και αρκετούς μήνες απονέμει τα εύσημα στις παρασκευάστριες εταιρείες για τα εμβόλια που ανέπτυξαν στη διάρκεια της προεδρικής του θητείας.
«Παρασκευάσαμε εμβόλια κατά του κορωνοϊού», είπε, λέγοντας στους υποστηρικτές του ότι η επιφυλακτικότητα για το εμβόλιο είναι το χαρτί που έχουν στα χέρια τους οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Πάντως, όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian, σε αντίθεση με άλλα ηγετικά στελέχη , όπως ο νυν πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και η νυν αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις που έκαναν δημοσίως το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού για να προωθήσουν το ενέσιμο σκεύασμα που σώζει ζωές, ο Τραμπ προτίμησε να το κάνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Είναι η δεύτερη φορά που ο Τραμπ αποδοκιμάζεται από τους υποστηρικτές του μιλώντας τους για το εμβόλιο κατά της νόσου Covid.
Στις 22 Αυγούστου σε συλλαλητήριο στην Αλαμπάμπα, είχε αποδοκιμαστεί έντονα όταν προέτρεψε το πλήθος να εμβολιαστεί. Οι περισσότεροι δεν φορούσαν μάσκα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
