 |
|
|  Τρίτη 11/1
Nέος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης εξελέγη ο μέχρι τώρα Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, Ευγένιος
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Ο Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, Ευγένιος, ελεξέγη νέος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης σε συνεδρίαση της Αγίας και Ιεράς Σύνοδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Φανάρι.
Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Κρήτης έχει καταρτίσει το Τριπρόσωπο για την εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου, το οποίο αποτελείται από τους Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Ευγένιο, Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλόχιο, και Πέτρας και Χερρονήσου Γεράσιμο.
Σημειώνεται ότι για την πρώτη φορά που το Τριπρόσωπο αποφασίστηκε από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Κρήτης και δεν καταρτίστηκε από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, όπως γινόταν έως ότου αλλάξει ο νόμος το 2014.
Θυμίζουμε ότι εν χηρεία κηρύχθηκε από το Φανάρι η Αρχιεπισκοπή Κρήτης, ανοίγοντας τον δρόμο για την διαδοχή του Αρχιεπισκόπου Ειρηναίου, τον οποίο κατατάσσει στους εφησυχάζοντες Ιεράρχες. Η Σύνοδος της Κρήτης είχε αποφασίσει ομόφωνα την απαλλαγή του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου από τα καθήκοντα του, αφού είχε λάβει υπόψη τις ένορκες πιστοποιήσεις τριών γιατρών για τα χρόνια προβλήματα υγείας του κ. Ειρηναίου.
Ευγένιος – Το βιογραφικό του νέου Αρχιεπισκόπου
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, υπέρτιμος και έξαρχος Άνω Κρήτης και Πελάγους Κρητικού κ.κ. Εὐγένιος (κατά κόσμον Ευάγγελος Αντωνόπουλος) γεννήθηκε στο Ηράκλειο την 14η Φεβρουαρίου 1968. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές, φοίτησε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου έλαβε το πτυχίο του τον Μάιο του 1990. Το 1992 περάτωσε τα μαθήματα του κλάδου Ιστορικής Θεολογίας του τμήματος Μεταπτυχιακών Σπουδών της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Η μοναχική του κουρά έγινε στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Σελλινάρι την 23η Φεβρουαρίου 1991 από τον αοίδιμο Γέροντά του, Μητροπολίτη Πέτρας καί Χερρονήσου Νεκτάριο, ο οποίος τον χειροτόνησε διάκονο την 24η Φεβρουαρίου 1991 στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεγάλης Παναγίας Νεαπόλεως και πρεσβύτερο στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας Βραχασίου την 3η Μαρτίου 1991.
Διορίσθηκε Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου την 24η Δεκεμβρίου 1991. Από το έτος 1994 διακόνησε ως εφημέριος στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεγάλης Παναγίας Νεαπόλεως και από το έτος 1997 ανέλαβε την διεύθυνση του Εκκλησιαστικού Πνευματικού Κέντρου της πόλεως Αγίου Νικολάου.
Έχει διατελέσει Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Κρητών Θεολόγων (1995 –1997), Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων και της Εταιρείας Αποφυλακιζομένων Νομού Λασιθίου, Μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Στήριξης ατόμων με ειδικές ανάγκες της Περιφέρειας Κρήτης «Ο Άγιος Τίτος» καΙ Πρόεδρος του Σωματείου «Οι φίλοι του παιδιού Κρήτης», το οποίο εδρεύει στη Νεάπολη.
Την 6η Ιουνίου 2001 διορίσθηκε Υπογραμματέας της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης και το έτος 2004 ανέλαβε την Διεύθυνση Συντάξεως του Επίσημου Δελτίου της Εκκλησίας Κρήτης «Απόστολος Τίτος».Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης την 26η Μαΐου 2005 τον εξέλεξε παμψηφεί στη θέση του Επισκόπου Κνωσού και στη θέση του Αρχιγραμματέως Αυτής.
Η Χειροτονία του τελέσθηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά Ηρακλείου το Σάββατο 28η Μαΐου 2005. Η παμψηφεί εκλογή του ως Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου έγινε την 9η Σεπτεμβρίου του 2010 και η ενθρόνισή του πραγματοποιήθηκε την 16η Οκτωβρίου 2010. Από τον Μάρτιο του 2011 έως το τέλος Φεβρουαρίου του 2012 και από τον Σεπτέμβριο του 2013 έως το τέλος Αυγούστου του 2014 κλήθηκε υπό της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ως μέλος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
