 |
|
|  Tρίτη 28/6
ΟΚΤΩ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΣ ΑΠΕΛΑΥΝΕΙ Η ΡΩΣΙΑ
«Αβάσιμη η απόφαση της Μόσχας» απαντά η Ελλάδα
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
«Ανεπιθύμητα πρόσωπα» χαρακτήρισε η Μόσχα οκτώ Έλληνες διπλωμάτες, δίνοντάς τους οκτώ ημέρες για να φύγουν από χώρα, όπως γνωστοποίησε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.
Tο ρωσικό ΥΠΕΞ κάλεσε την Ελληνίδα πρέσβη για να δώσει εξηγήσεις πάνω στη «συγκρουσιακή», όπως τη χαρακτηρίζει η Δούμα, «πορεία που ακολουθούν οι ελληνορωσικές σχέσεις, δεδομένης της στρατιωτικής βήθειας από την Αθήνα στο Κίεβο».
Στην ίδια δήλωσή του το ρωσικό ΥΠΕΞ, υπογράμμισε ότι η απέλαση έρχεται ως απάντηση στην απόφαση της Αθήνας να χαρακτηρίσει, πριν από λίγο διάστημα, ανεπιθύμητα πρόσωπα Ρώσους διπλωμάτες.
Η ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ έχει ως εξής:
«Στις 27 Ιουνίου κλήθηκε στο ΥΠΕΞ της Ρωσίας η πρέσβης της Ελληνικής Δημοκρατίας στη Ρωσική Ομοσπονδία Αι.Νασίκα, στην οποία εκφράστηκε κατηγορηματική διαμαρτυρία σχετικά με τη συγκρουσιακή πορεία των ελληνικών Αρχών ως προς τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων της αποστολής εξοπλισμού και πολεμικών μέσων στο καθεστώς του Κιέβου και την κήρυξη ομάδας Ρώσων διπλωματών στην Ελλάδα persona non grata.
Στην πρέσβη επιδόθηκε νότα με την κοινοποίηση ότι ως απαντητικό μέτρο οκτώ Έλληνες διπλωματικοί υπάλληλοι στη Ρωσία κηρύσσονται persona non grata και οφείλουν να εγκαταλείψουν το έδαφος της χώρας εντός οκτώ ημερών. Έγινε ενημέρωση και για άλλα βήματα, που λαμβάνονται από τη ρωσική πλευρά και σχετίζονται με τη λειτουργία των διπλωματικών αντιπροσωπειών της Ελλάδας στη Ρωσία.
Υπογραμμίστηκε ότι λόγος γίνεται για ευθεία συνέπεια των μη φιλικών ενεργειών, την πρωτοβουλία των οποίων είχαν οι Αρχές της Ελλάδας. Ολόκληρη η ευθύνη γι’ αυτό το γεγονός ανήκει αποκλειστικά στην Αθήνα. Υπεδείχθη ότι σε περίπτωση συνέχισης της αντιρωσικής πολιτικής διατηρούμε το δικαίωμα σε απαντητική αντίδραση».
Η απάντηση της Αθήνας
Άμεση ήταν η απάντηση της ελληνικής πλευράς για τη ρωσική απόφαση, με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών να εκδίδει ανακοίνωση στην οποία υπογραμμίζει την προσήλωση στον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ:
«Εκφράζουμε την έντονη λύπη μας για την απόφαση των ρωσικών Αρχών για την κήρυξη οκτώ στελεχών της Ελληνικής Πρεσβείας στη Μόσχα, καθώς και του Γενικού Προξενείου στη Μόσχα, ως personae non grata.
Δεν υφίσταται καμία βάση για την απόφαση των ρωσικών Αρχών για την απέλαση μελών του προσωπικού ελληνικής διπλωματικής και προξενικής αρχής στη Ρωσία, τα οποία, διακρινόμενα για τον επαγγελματισμό τους και υψηλό αίσθημα ευθύνης, επιτελούσαν τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τις προβλέψεις των Συμβάσεων της Βιέννης για τις Διπλωματικές και Προξενικές Σχέσεις.
Η Ελλάδα τηρεί στάση αρχής, με γνώμονα το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου.
Eξυπακούεται ότι η Πρεσβεία στη Μόσχα, καθώς και οι Προξενικές Αρχές στη Ρωσία θα συνεχίσουν να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια με όλα τα μέσα στη διάθεση τους προκειμένου να συνεχίσουν να επιτελούν την αποστολή τους υπό ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
