 |
|
|  Τετάρτη 29/6
Οι ηγέτες της G7 ζητούν από την Κίνα να πιέσει τη Ρωσία να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Οι ηγέτες των χωρών της G7 προέτρεψαν την Κίνα να διαφυλάξει την αρχή της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών, πιέζοντας τη Ρωσία να σταματήσει την εισβολή στην Ουκρανία αλλά και εγκαταλείποντας τις δικές της «επεκτατικές θαλάσσιες διεκδικήσεις» στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Η Κίνα θα έπρεπε να πιέσει τη Ρωσία ώστε η τελευταία να αποσύρει αμέσως και άνευ όρων τα στρατεύματά της από την Ουκρανία, αναφέρεται στην ανακοίνωση, όπου επισημαίνονται οι αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου και τα σχετικά ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για τη διακοπή αυτής της στρατιωτικής επιχείρησης.
Στο ανακοινωθέν που εκδόθηκε με την ολοκλήρωση της τριήμερης συνόδου της G7 στις βαυαρικές Άλπεις, οι ηγέτες των πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά χωρών εκφράζουν επίσης τη σοβαρή ανησυχία τους για την κατάσταση στις Θάλασσες της Ανατολικής και Νότιας Κίνας και τονίζουν ότι αντιτάσσονται στις μονομερείς προσπάθειες αλλαγής του status quo με χρήση βίας ή καταναγκασμό. «Τονίζουμε ότι δεν υπάρχει νομική βάση για τις επεκτατικές θαλάσσιες διεκδικήσεις της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας», ανέφεραν.
Οι ηγέτες δήλωσαν επίσης ότι «ανησυχούν σοβαρά» για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, όπως την καταναγκαστική εργασία στο Θιβέτ και το Σιντζιάνγκ. Η Κίνα θα έπρεπε επίσης να τηρήσεις τις δεσμεύσεις της σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και την αυτονομία του Χονγκ Κονγκ.
Κατήγγειλαν επίσης την πολιτική που ακολουθεί η Κίνα στον εμπορικό τομέα η οποία, όπως υποστηρίζουν, διαστρεβλώνει την παγκόσμια οικονομία και δεσμεύτηκαν ότι θα συνεργαστούν για να εξασφαλίσουν ίσους όρους ανταγωνισμού για τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
