 |
|
|  Σάββατο 16/7
O OΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
Οχι ενα,όχι δύο,αλλά ...46 πλήγματα από σφαίρες (!!!) έφερε άοπλος Αφροαμερικανός που σκοτώθηκε από αστυνομικούς στο Άκρον του Οχάιο
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Οκτώ αστυνομικοί πυροβόλησαν 46 φορές, εκ των οποίων οι πέντε στην πλάτη, τον άοπλο Αφροαμερικανό Τζέιλαντ Γουόκερ, που προσπάθησε να διαφύγει όταν τον σταμάτησαν για τροχονομικό έλεγχο, πριν από τρεις εβδομάδες, ανακοίνωσε την Παρασκευή η ιατροδικαστής που διενήργησε τη νεκροψία-νεκροτομή.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, η ιατροδικαστής της κομητείας Σάμιτ του Οχάιο, Λάιζα Κόλερ, είπε δεν βρέθηκαν αλκοόλ ή ναρκωτικές ουσίες στο αίμα του 25χρονου Γουόκερ που πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε στις 27 Ιουνίου στην πόλη Άκρον.
Ο θάνατος του Γουόκερ έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά πρόσφατων περιστατικών, «αδικαιολόγητων», σύμφωνα με τους επικριτές τους, κατά τα οποία αστυνομικοί σκότωσαν άοπλους Αφροαμερικανούς.
Μετά τον θάνατο του Γουόκερ στο Άκρον οργανώθηκαν διαδηλώσεις με αίτημα να λογοδοτήσουν οι αστυνομικοί και να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον νεαρό άνδρα, ο οποίος ενταφιάστηκε χθες Πέμπτη.
Η Κόλερ είπε ότι ο Γουόκερ έφερε τραύματα από σφαίρες στον κορμό, τη λεκάνη, τα πόδια και το πρόσωπο. Οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ εναντίον του όταν εκείνος προσπάθησε να διαφύγει αφού τον σταμάτησαν για μια τροχαία παράβαση ήσσονος σημασίας.
Έπειτα από καταδίωξη αρκετών λεπτών, ο Γουόκερ πήδηξε έξω από το αυτοκίνητό του και άρχισε να τρέχει, σύμφωνα με τα πλάνα ενός βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα η αστυνομία. Φαίνεται κάποια στιγμή να στρέφεται προς τους αστυνομικούς, οι οποίοι πίστευαν ότι ήταν οπλισμένος. Ένα όπλο βρέθηκε αργότερα, μέσα στο εγκαταλειμμένο αυτοκίνητό του.
Η Κόλερ είπε ότι το εργαστήριό της δεν διενήργησε έλεγχο για εντοπισμό ιχνών πυρίτιδας στα χέρια του Γουόκερ, εξηγώντας ότι το τεστ αυτό δεν είναι πάντα αξιόπιστο.
Οι οκτώ αστυνομικοί που ενεπλάκησαν στο περιστατικό έχουν τεθεί σε αργία, ανέφερε ο αστυνομικός διευθυντής του Άκρον, Στιβ Μάιλετ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
