 |
|
|  Τετάρτη 24/8
Ο εθισμός στις ειδήσεις αυξάνει την πιθανότητα στρες, άγχους και άλλων
προβλημάτων υγείας
HC,protothema.gr
Οι άνθρωποι που είναι «κολλημένοι» με τις ειδήσεις, όντας εθισμένοι να
«τσεκάρουν» κάθε λίγο και λιγάκι αν υπάρχει κάποια νέα είδηση - μια
τάση που ενισχύεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης - είναι
πιθανότερο να πάσχουν από στρες, άγχος και από άλλα σωματικά
προβλήματα υγείας, δείχνει μια νέα αμερικανική έρευνα.
Η διαδοχή τα τελευταία χρόνια σημαντικών συμβάντων που έχουν
τροφοδοτήσει την επικαιρότητα με κατακλυσμό ειδήσεων (πανδημία,
εισβολή Ρωσίας σε Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, μεγάλες πυρκαγιές κ.α.),
έχει προκαλέσει αυξημένο ενδιαφέρον για έγκαιρη ενημέρωση. Όμως για
αρκετούς ανθρώπους η ανάγνωση συχνά άσχημων ειδήσεων μπορεί να τους
στρεσάρει.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μπράιαν ΜακΛάφλιν του
Κολλεγίου Μέσων Ενημέρωσης και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου του
Τέξας Texas Tech, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό
«Health Communication», μελέτησαν δειγματοληπτικά το φαινόμενο του
λεγόμενου «εθισμού στις ειδήσεις» σε 1.100 ενήλικες, που συμπλήρωσαν
σχετικά ερωτηματολόγια.
Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις όπως
«απορροφιέμαι τόσο από τις ειδήσεις που ξεχνάω τον κόσμο γύρω μου» ή
«στο μυαλό μου συχνά γυρνάνε σκέψεις σχετικά με τις ειδήσεις» ή
«δυσκολεύομαι να σταματήσω να διαβάζω ή να παρακολουθώ ειδήσεις» ή
«συχνά δεν προσέχω στο σχολείο ή στη δουλειά μου επειδή διαβάζω ή
παρακολουθώ τα νέα».
Τα ευρήματα έδειξαν ότι το 16,5% των ανθρώπων - περίπου ο ένας στους
έξι - εμφανίζουν σημάδια «σοβαρά προβληματικής» κατανάλωσης ειδήσεων,
σε σημείο που αυτές κυριαρχούν στη ζωή τους, διαταράσσοντας τις
σχέσεις με την οικογένεια και τους φίλους τους, προκαλώντας δυσκολία
συγκέντρωσης στα μαθήματα ή στις εργασιακές υποχρεώσεις τους και
δημιουργώντας μια διάχυτη ανησυχία και αϋπνία.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι πιθανότερο να εμφανίσουν διαταραχές της
ψυχικής (το 74%) και σωματικής υγείας τους (το 61%), έναντι πολύ
μικρότερων ποσοστών (8% και 6%) μεταξύ όσων δεν έχουν τέτοιο «κόλλημα»
με τις ειδήσεις.
«Η παρακολούθηση των εξελίξεων διεθνώς στα μέσα ενημέρωσης μπορεί να
δημιουργήσει μια κατάσταση υψηλής εγρήγορσης και διέγερσης σε μερικούς
ανθρώπους, κάνοντας τον κόσμο να φαίνεται σαν ένα σκοτεινό και
επικίνδυνο μέρος. Σε τέτοια άτομα μπορεί να εμφανιστεί ένας φαύλος
κύκλος που δημιουργεί ψυχαναγκαστική σχέση με τις ειδήσεις, διαρκές
"τσεκάρισμα" για νέες εξελίξεις όλη την ώρα. Όσο περισσότερο κάποιος
το κάνει αυτό, τόσο υπάρχουν επιπτώσεις σε άλλες πλευρές της ζωής
του», ανέφερε ο ΜακΛάφλιν.
Όπως είπε, είναι ανάγκη να βοηθηθούν ορισμένοι άνθρωποι να αποκτήσουν
πιο υγιή σχέση με τις ειδήσεις, χωρίς βεβαίως να πάψουν να
ενημερώνονται. Σε άλλες περιπτώσεις εθισμών και ψυχαναγκαστικών
συμπεριφορών, η θεραπεία περιλαμβάνει την πλήρη διακοπή της
προβληματικής συμπεριφοράς, όμως στην περίπτωση της ενημέρωσης αυτό
είναι καλό να αποφευχθεί για να μην υπονομευθεί, μεταξύ άλλων, η
ύπαρξη σωστά ενημερωμένων πολιτών, κάτι αναγκαίο στη δημοκρατία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
