 |
|
|  Δευτέρα 17/10
Θρίλερ στο Παρίσι
12χρονη μαθήτρια έπεσε θύμα απαγωγής και αργότερα βρέθηκε νεκρή μέσα σε βαλίτσα-Δύο γυναίκες συνελήφθησαν για τον φόνο,ενω μέχρι τώρα τα κίνητρα ειναι αδιευκρίνιστα
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Αποτροπιασμό έχει προκαλέσει στη Γαλλία η φρικτή δολοφονία ενός 12χρονου κοριτσιού που βρέθηκε νεκρό μέσα σε βαλίτσα κοντά στο σπίτι του στο Παρίσι.
Η υπόθεση της δολοφονίας της μικρής Λόλα (μόνο το μικρό της όνομα έχει ανακοινωθεί) έχει εξελιχθεί σε θρίλερ, με τις αστυνομικές Αρχές να προσπαθούν να συμπληρώσουν το «παζλ», ερευνώντας σε βάθος κάθε στοιχείο που έχουν στα χέρια τους.
Ορισμένα από αυτά τα στοιχεία αποδείχθηκαν εξαιρετικά χρήσιμα, όπως το υλικό από κάμερα ασφαλείας που κατέγραψε το μικρό κορίτσι, ντυμένο στα λευκά, να μπαίνει στην πολυκατοικία του σπιτιού του, ακολουθώντας μια γυναίκα, στις 15.20 το μεσημέρι της Παρασκευής. Η ίδια γυναίκα εθεάθη αργότερα από αυτόπτες μάρτυρες - και καταγράφηκε από άλλη κάμερα ασφαλείας - να κουβαλάει μια βαλίτσα έξω από την πολυκατοικία του κοριτσιού. Οι Αρχές πιστεύουν ότι είναι η ίδια βαλίτσα που περιείχε τη σορό της 12χρονης.
Η ύποπτη, που στο επίμαχο βίντεο εμφανίζεται να φοράει λευκά αθλητικά παπούτσια, ανοιχτόχρωμο κολάν και γκρίζο φούτερ, συνελήφθη στο Μπουά-Κολόμπ, μια γαλλική κοινότητα στο νομό των Ω-ντε-Σεν, μαζί με την αδελφή της. Και οι δύο συλληφθείσες είναι μεταξύ 20 και 30 ετών.
Ένα άλλο στοιχείο που απασχολεί τις Αρχές είναι οι μυστηριώδεις αριθμοί «1» και «0» που βρέθηκαν πάνω στο πτώμα της μικρούλας Λόλα, όχι χαραγμένοι ούτε ζωγραφισμένοι πάνω στο άψυχο κορμάκι, αλλά «εντυπωμένοι» με κάποιου είδους «συσκευή», σύμφωνα με πηγή της αστυνομίας που επικαλείται το γαλλικό κανάλι BFMTV.
Η σορός της 12χρονης βρέθηκε λίγες μόλις ώρες αφότου οι γονείς της δήλωσαν την εξαφάνισή της. Η μητέρα της κατέφυγε γρήγορα στις Αρχές, εξηγώντας ότι η κόρη της δεν είχε γυρίσει από το σχολείο. Οι ερευνητές της αστυνομίας εντόπισαν ενδείξεις απαγωγής στο υπόγειο του κτιρίου και ξεκίνησαν έρευνα, επιστρατεύοντας όλα τα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
