 |
|
|  Πέμπτη 3/11
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
36χρονη εμφάνισε ...12 διαφορετικούς καρκινικούς όγκους και επιβίωσε
newsbeast.gr
Μια γυναίκα 36 χρονών απέκτησε παγκόσμια πρωτιά καθώς είναι η μοναδική ασθενής που εμφάνισε 12 διαφορετικούς καρκινικούς όγκους -εκ των οποίων πέντε κακοήθεις και επιθετικοί- και κατάφερε να επιβιώσει. Την περίπτωσή της έφεραν στο φως Ισπανοί επιστήμονες. Ο πρώτος όγκος εμφανίστηκε όταν η ασθενής ήταν ακόμη μωρό και στη συνέχεια, κάθε λίγα χρόνια, ακολούθησαν άλλοι όγκοι.
Προτού καν συμπληρώσει τα 40 χρόνια της, η ασθενής είχε αναπτύξει συνολικά 12 όγκους. Ο κάθε όγκος ήταν διαφορετικού τύπου και εμφανίστηκε σε διαφορετικό μέρος του σώματος της. Όμως το ανοσοποιητικό σύστημά της σε όλες τις περιπτώσεις γέννησε ισχυρή φυσική αντιφλεγμονώδη αντίδραση καταφέρνοντας να καταπολεμήσει τους καρκίνους.
Οι ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Ογκολογικών Ερευνών (CNIO) της Ισπανίας, με επικεφαλής τον δρ Μάρκος Μαλούμπρες, οι οποίοι έκαναν τη δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό «Science Advances», ανέφεραν ότι η ασυνήθιστη περίπτωση μπορεί να ανοίξει νέους δρόμους για την πρώιμη διάγνωση και την αποτελεσματικότερη ανοσοθεραπεία του καρκίνου.
Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες η πρωτοφανής μακροχρόνια αμυντική ικανότητα της εν λόγω ασθενούς φαίνεται να συνδέεται με μεταλλάξεις που έχει κληρονομήσει και από τους δύο γονείς της σε ένα γονίδιο (MAD1L1), το οποίο παίζει ουσιώδη ρόλο στη διαδικασία διαίρεσης και πολλαπλασιασμού των κυττάρων.
«Ακόμη δεν καταλαβαίνουμε πώς μπορεί αυτό το άτομο να αναπτύχτηκε στη διάρκεια του εμβρυικού σταδίου, ούτε πώς μπόρεσε να ξεπεράσει όλα τα παθολογικά προβλήματά του», δήλωσε ο Μαλούμπρες και τόνισε ότι καμία παρόμοια περίπτωση δεν έχει αναφερθεί διεθνώς μέχρι σήμερα. «Επιστημονικά δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ένα νέο σύνδρομο, επειδή πρόκειται για την περιγραφή μιας μοναδικής περίπτωσης, αλλά βιολογικά είναι κάτι τέτοιο», δήλωσε ο ερευνητής Μιγκουέλ Ουριόστε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
