Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δευτέρα 16/1

«Δεν υπάρχει χώρος» στη Νέα Υόρκη για μετανάστες, λέει ο δήμαρχος της...



AΠΕ-ΜΠΕ

Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης επισκέφθηκε το Ελ Πάσο, τη μεθοριακή πόλη του Τέξας, από όπου δήλωσε ότι «δεν υπάρχει χώρος στη Νέα Υόρκη» για τους μετανάστες που στέλνονται με λεωφορεία στην πιο πολυπληθή πόλη των ΗΠΑ. Ο Άνταμς, Δημοκρατικός, επέκρινε επίσης την κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν, επισημαίνοντας ότι «τώρα είναι η ώρα η ομοσπονδιακή κυβέρνηση να κάνει τη δουλειά της» αναφορικά με τη μεταναστευτική κρίση στα νότια σύνορα των ΗΠΑ. Η επίσκεψη στο Ελ Πάσο πραγματοποιήθηκε αφού ο Άνταμς δήλωσε την Παρασκευή ότι η Νέα Υόρκη βρίσκεται «σε σημείο κατάρρευσης» καθώς στην πόλη εξακολουθούν να φτάνουν αριθμοί ρεκόρ μεταναστών. Ο δήμαρχος υπέβαλε έκτακτο αίτημα προς τις αρχές της πολιτείας της Νέας Υόρκης το Σαββατοκύριακο προκειμένου να προσφέρουν βοήθεια στις δημοτικές αρχές ώστε να βρεθούν καταλύματα για τους αιτούντες άσυλο. Το αίτημα του Άνταμς υποβλήθηκε αφού την προηγούμενη εβδομάδα έφτασαν στη Νέα Υόρκη 3.100 αιτούντες άσυλο - εκ των οποίων περισσότεροι από 800 μόνο την Πέμπτη. Στη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον δήμαρχο του Ελ Πάσο, Όσκαρ Λίζερ χθες, ο Άνταμς τόνισε ότι δεν επιρρίπτει τις ευθύνες για την επιδείνωση του προβλήματος σε κάποια μεθοριακή πόλη. «Επιρρίπτουμε τις ευθύνες (...) στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση», εξήγησε. «Είναι ένα εθνικό πρόβλημα. Πρέπει να υπάρξει πραγματική μεταρρύθμιση του μεταναστευτικού και πρέπει αμέσως να βρεθεί μια βραχυπρόθεσμη λύση ώστε να διασφαλιστεί ότι το κόστος αυτό δεν θα επιβαρύνει τις πόλεις μας», υπογράμμισε. Παράλληλα ο Άνταμς σημείωσε ότι πολλοί μετανάστες διαβάζουν ιστότοπους πριν ταξιδέψουν από τους οποίους αποκομίζουν τη λανθασμένη αντίληψη ότι οι δρόμοι της Νέας Υόρκης είναι «στρωμένοι με χρυσάφι» και ότι «θα βρουν αμέσως εργασία» μόλις φτάσουν στην πόλη. «Πρέπει να δίνουμε στους ανθρώπους σωστές πληροφορίες», επεσήμανε, ενώ πρόσθεσε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να ενημερώνει τους μετανάστες για την πραγματικότητα την οποία θα αντιμετωπίσουν. Τους τελευταίους μήνες οι Ρεπουμπλικάνοι κυβερνήτες της Φλόριντα και του Τέξας έχουν στείλει χιλιάδες αιτούντες άσυλο σε πόλεις με Δημοκρατικούς δημάρχους, όπως η Νέα Υόρκη, το Σικάγο και η Ουάσινγκτον. Το γεγονός αυτό έχει επιδεινώσει τη στεγαστική κρίση που υπάρχει στη Νέα Υόρκη και έχει αυξήσει τον αριθμό των αστέγων.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία